Po raz kolejny zawieszone zostanie wejście w życie nowych zasad poboru daniny u źródła w PIT i CIT. Tym razem do końca 2020 r.
Projekty rozporządzeń w tej sprawie zostały już opublikowane na stronach Rządowego Centrum Legislacji.
To oznacza, że polscy płatnicy, którzy wypłacają za granicę np. dywidendę, odsetki, należności z tytułu niektórych usług niematerialnych (np. doradczych lub prawnych), nie będą musieli badać, czy przekazali jednemu odbiorcy więcej niż 2 mln zł rocznie.
Tarcza: Czy w trakcie stanu epidemii może być prowadzona kontrola podatkowa lub celno-skarbowa?
Tarcza: Czy w trakcie stanu epidemii może być prowadzona kontrola podatkowa lub celno-skarbowa?

Zobacz również
Zmianę w tym zakresie przewidywała nowelizacja ustaw o PIT i CIT z 23 października 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193). Pierwotnie zakładała ona, że już od 2019 r. polski płatnik będzie musiał po przekroczeniu limitu 2 mln zł co do zasady potrącać 20-proc. podatek u źródła. Nie byłyby w takim wypadku stosowane zwolnienia ani niższe stawki daniny przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zmiana ta była na tyle rygorystyczna i krytykowana, że minister finansów systematycznie odracza termin wejścia jej w życie. Pierwszy raz zrobił to 31 grudnia 2018 r., przesuwając termin na 30 czerwca 2019 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2541 i poz. 2545 ze zm.). Pół roku później zdecydował się na kolejne odroczenie – do końca 2019 r., z tym że wyłącznie na gruncie CIT.
Kolejny raz minister odroczył wejście w życie nowych przepisów do 30 czerwca 2020 r. i to zarówno w PIT, jak i w CIT. Poinformował przy tym, że będzie to już ostatnie odroczenie, bo w pierwszej połowie roku miała wejść w życie nowelizacja, która ponownie zmieniłaby zasady poboru podatku u źródła.
Epidemia koronawirusa COVID-19 pokrzyżowała jednak i te plany. Nowelizacja nie została jeszcze przyjęta, a minister po raz kolejny zmuszony jest odroczyć termin wejścia w życie zmian uchwalonych pod koniec 2018 r. Przedłużenie ma obowiązywać do końca 2020 r., a MF tłumaczy to „koniecznością ograniczenia obowiązków związanych z poborem podatku u źródła dla przedsiębiorców, a także potrzebą zapewnienia właściwej wydolności po stronie administracji skarbowej”.
Natomiast już od 1 stycznia 2019 r. płatnicy CIT i PIT muszą stosować wymogi dotyczące:
  • dochowania należytej staranności przy weryfikowaniu warunków zastosowania niższej stawki, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku;
  • ustalania rzeczywistego właściciela (z ang. beneficial owner).
Obowiązują też:
  • klauzula generalna, która wyklucza prawo do skorzystania ze zwolnienia dla dywidend i odsetek wypłacanych do innego kraju UE, jeśli wypłata miała charakter sztuczny bądź była sprzeczna z celem przepisów,
  • dodatkowe 10-proc. zobowiązanie podatkowe, jeżeli płatnik przy wypłacie należności nie zweryfikował odbiorcy albo weryfikacja nie była adekwatna do charakteru i skali działalności bądź złożył fałszywe oświadczenie dotyczące prawa do skorzystania ze zwolnienia dla wypłacanych dywidend lub odsetek (art. 58b par. 3 ordynacji podatkowej).
Etap legislacyjny
Projekty:
– rozporządzenia ministra finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o PIT,
– rozporządzenia ministra finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Oba są w konsultacjach publicznych.