ikona lupy />
Model rozliczeń na kanwie orzeczenia TSUE / DGP
Ministerstwo Finansów zastanawia się nad opracowaniem w miarę kompletnego i precyzyjnego zbioru zasad, dzięki któremu podatnicy mogliby łatwiej ustalać, kiedy realizowane przez nich transakcje przy wykorzystaniu kart paliwowych są dostawą towaru lub świadczeniem usługi, a kiedy usługą finansową.
Do problemu tego odniósł się w maju br. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Vega International przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 235/18). Orzeczenie to nie rozwiało jednak wątpliwości. Pisaliśmy o tym w artykule „Nie milkną echa wyroku TSUE w sprawie kart paliwowych” (DGP nr 97/2019).
TSUE odniósł się wyłącznie do kart udostępnianych przez spółkę dominującą (Vega International) swoim spółkom zależnym (Vega Poland). Padały jednak głosy, że wyrok ma szerszy zakres i może dotyczyć także innych transakcji z użyciem kart paliwowych.
W sprawie rozpatrzonej przez unijny trybunał chodziło o austriacką spółkę Vega International, która wydawała imienne karty paliwowe na kierowców polskiej spółki zależnej Vega Poland. Spółka austriacka dostawała od polskich dostawców paliwa faktury z wykazanym VAT. Pod koniec każdego miesiąca refakturowała je na Vega Poland i doliczała opłatę w wysokości 2 proc. Vega Poland kompensowała faktury za karty paliwowe z fakturami wystawionymi na spółkę austriacką, albo za nie płaciła.
Następnie spółka austriacka występowała do polskiego urzędu skarbowego o zwrot VAT.
TSUE uznał, że spółka dominująca, która domaga się zwrotu VAT od paliwa, nie dysponuje nim jak właściciel. W związku z tym transakcja pomiędzy obiema spółkami nie jest dostawą towarów, ale świadczeniem usług i to usług finansowych, które są zwolnione z VAT.
Dostawa towarów (z 23 proc. VAT) ma miejsce tylko w relacji dostawca paliwa – spółka zależna (Vega Poland). Z kolei między dostawcą paliwa a spółką dominującą dochodzi do świadczenia usług opodatkowanych VAT.
W zawiadomieniu o konsultacjach Ministerstwo Finansów podkreśliło, że orzeczenie TSUE nie dotyczyło wszystkich zagadnień związanych z opodatkowaniem VAT wykorzystywania kart paliwowych. Dlatego resort chce przedyskutować kryteria, które muszą być spełnione, aby transakcje realizowane przy wykorzystaniu kart paliwowych można było zaklasyfikować jako dostawę towaru lub świadczenie usługi.
MF przedstawiło przykładowe kryteria, takie jak:
  • odpowiedzialność za wady nabywanych produktów,
  • wpływ na kształtowanie ceny towaru nabywanego przez korzystającego,
  • udzielanie rabatów (upustów)
  • ustalanie warunków finansowych i rozliczeń
  • wpływ na częstotliwość i miejsce korzystania z kart paliwowych,
  • blokowanie karty np. w przypadku pojawiającego się zadłużenia.