Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Resort wyjaśnił kolejne wątpliwości dotyczące nowych zasad rozliczania podatku od niektórych należności wypłacanych zagranicznym kontrahentom (m.in. odsetek, należności licencyjnych, dywidend czy płatności za usługi niematerialne). Wprowadziła je nowelizacja z 23 października 2018 r. przepisów PIT, CIT, ordynacji podatkowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.).
W miejsce stosowanego dotychczas zwolnienia pojawił się obowiązek poboru podatku przez płatnika już w momencie wypłaty należności. Potem płatnik może ubiegać się o zwrot zapłaconej daniny. Zmiana ta dotyczy sytuacji, w której podatnik od tego samego płatnika w jednym roku otrzyma ponad 2 mln zł.
Powstała wątpliwość, jak liczyć ten limit, gdy rok podatkowy płatnika nie pokrywa się z kalendarzowym.
Tylko po 31 grudnia 2018 r.
Resort wyjaśnia, że limit 2 mln zł odnosi sią do płatności dokonanych w roku podatkowym płatnika. Trzeba zarazem wziąć pod uwagę przepis przejściowy, zgodnie z którym nowe zasady stosuje się do wypłat dokonanych po 31 grudnia 2018 r. (art. 44 ust. 1 pkt 4 ustawy z 23 października 2018 r.). To oznacza – według MF – że przy sprawdzaniu, czy został przekroczony limit 2 mln zł, nie należy uwzględniać płatności dokonanych przed 1 stycznia 2019 r. Resort wyjaśnia to na przykładach.
Przykład
Rok podatkowy płatnika rozpoczął się w 2018 r. i zakończy się w lutym 2019 r. Dla płatności dokonanych od 1 stycznia 2019 r. do 28 lutego 2019 r. limit wypłat wynosi 2 mln zł. Limit wypłat będzie liczony na nowo (według znowelizowanych przepisów ustawy o CIT) dla roku podatkowego płatnika rozpoczynającego się 1 marca 2019 r.
Przykład
Rok podatkowy płatnika rozpoczął się w 2018 r. i trwa do końca października 2019 r. W takim przypadku do płatności dokonanych od 1 stycznia 2019 r. do 31 października 2019 r. limit będzie wynosił 2 mln zł. Będzie on obliczany na nowo dla płatności dokonywanych w nowym roku podatkowym płatnika, tj. od 1 listopada 2019 r.
– Wynikający z przepisów przejściowych sposób liczenia limitu dla płatników z przesuniętym rokiem podatkowym jest bardzo korzystny – komentuje Bartosz Mazur, doradca podatkowy i menedżer w Gekko Taxens. Jego zdaniem, znaleźli się oni w znacznie lepszej sytuacji niż podatnicy, których rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym. Ekspert wskazuje, że w drugim przykładzie płatnik będzie miał w pierwszym roku obowiązywania nowych przepisów 10 miesięcy na przekroczenie limitem 2 mln zł, a nie 12 miesięcy jak płatnik ze „zwykłym” rokiem podatkowym.
– Choć teoretycznie wysokość limitu jest taka sama, to w praktyce zwykle będzie nim objęta mniejsza liczba płatności. To może oznaczać więcej czasu na przygotowanie do stosowania nowych przepisów – mówi ekspert.
Przesunięcie obowiązków
MF przypomina, że po przekroczeniu limitu 2 mln zł, płatnik CIT może skorzystać z ograniczeń oraz włączeń przewidzianych w rozporządzeniu z 31 grudnia 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2545). Minister finansów przesunął w nim termin wdrożenia nowych obowiązków do 1 lipca br. i częściowo do 1 stycznia 2020 r. Pisaliśmy o tym w artykule „Spółki z przesuniętym rokiem też korzystają z odroczenia” (DGP nr 12/2019).
