Od odszkodowania przeznaczonego na odtworzenie zniszczonego majątku nie trzeba już płacić podatku dochodowego.
Rekompensaty za szkody w środkach trwałych zostały od 2019 r. zwolnione z opodatkowania (art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT i art. 21 ust. 1 pkt 29b ustawy o PIT).
Preferencję wprowadziła ustawa z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. poz. 2244).
Zwolnienie obejmuje odszkodowania wypłacane przez ubezpieczycieli w związku ze zniszczeniem lub uszkodzeniem środka trwałego (z wyłączeniem samochodów osobowych). Jest jednak warunek – pieniądze trzeba przeznaczyć na odtworzenie zniszczonego majątku. Zwolnienie przysługuje bowiem w części wydatkowanej na remont środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była szkoda. Przedsiębiorca musi to zrobić w roku, w którym dostał odszkodowanie, lub w kolejnym.
Zwolnienie stosuje się również do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 17 ust. 10a ustawy o CIT i art. 21 ust. 35a ustawy o PIT). Jeśli zatem przedsiębiorca jeszcze przed otrzymaniem odszkodowania poniesie wydatki w związku ze zniszczeniem środka trwałego, to będzie mógł je albo zaliczać do kosztów podatkowych, albo skorzystać ze zwolnienia i wówczas kosztu nie uwzględni.
Przed zmianą przepisów odszkodowania uzyskiwane w związku ze zniszczeniem lub utratą majątku trwałego były traktowane jako przychód podatkowy. Potwierdzały to sądy administracyjne, np. NSA w wyroku z 21 lipca 2016 r. (sygn. II FSK 1154/14).
Czytelników zachęcamy do zadawania pytań na adres: podatki2019@infor.pl