Do 10 tys. zł podniesiony został od 1 stycznia 2018 r. w ustawach o podatkach dochodowych limit wartości początkowej środków trwałych. Dotyczy to również wydatków na ulepszenie, ale nie w odniesieniu do każdego składnika aktywów
Chodzi o przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację albo także modernizację majątku.
Co do zasady – dopiero wydatkowanie na te cele ponad 10 tys. zł zobowiązuje podatnika do powiększenia wartości początkowej danego środka trwałego.
Zmiany te wynikają z art. 1 pkt 10 oraz art. 2 pkt 21 ostatniej nowelizacji ustaw o PIT, CIT i ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175).
Kluczowa data przyjęcia do używania
Jednocześnie w przepisach przejściowych (art. 11 ustawy nowelizującej) ustawodawca wskazał, że przepisy ustaw o podatkach dochodowych w nowym brzmieniu (w zakresie, w jakim wprowadzono podwyższoną wartość 10 tys. zł) znajdują zastosowanie „do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r.”.
Literalna wykładnia i wnioskowanie a contrario skłaniają więc do konkluzji, że do ulepszeń środków trwałych, które zostały przyjęte do używania przed 1 stycznia 2018 r., zastosowanie znajduje wciąż „stary” limit (3500 zł). Oczywiście za „składnik majątku” w rozumieniu przepisów podatkowych należy uznawać sam środek trwały, a nie jego ulepszenie (wydatki ulepszeniowe zwiększają jedynie wartość przyjętego już wcześniej do używania składnika majątku).
Raczej nie o to chodziło
Wydaje się, że to niezamierzony skutek nowelizacji. Wszak zgodnie z uzasadnieniem, zmiany w tym zakresie miały uprościć i doprecyzować dotychczasowe regulacje. Miały ponadto „wpłynąć pozytywnie na prowadzenie działalności gospodarczej” oraz być „formą zachęty do zwiększenia wydatków inwestycyjnych”.
Zamiast tego podatnicy są zmuszeni do odmiennego traktowania wydatków modernizacyjnych (ulepszeniowych) środków trwałych w zależności od tego, kiedy ulepszany składnik aktywów został przyjęty do używania.
Jeżeli podatnik, ponosząc wydatek w wysokości np. 8 tys. zł, modernizuje środek trwały przyjęty do używania jeszcze przed 2018 r., to do oceny skutków podatkowych swojego działania powinien zastosować limit obowiązujący jeszcze do końca 2017 r. W konsekwencji oznacza to konieczność powiększenia o tę kwotę wartości początkowej modernizowanego aktywa.
Jeżeli natomiast za tę samą kwotę (8 tys. zł) modernizuje środek trwały przyjęty do używania już w 2018 r., nie skutkuje to obowiązkiem zwiększenia wartości początkowej tego składnika majątku. Poniesiony wydatek stanowi – w świetle przepisów obowiązujących od 2018 r. – koszt bieżącego okresu.
Mam wrażenie, że ustawodawcy nie do końca o to chodziło. Taki sposób interpretacji nowych przepisów wydaje się jednak, w mojej ocenie, jedynie właściwy.
Odpowiedź Ministerstwa Finansów na pytanie DGP
O ustosunkowanie się do tego problemu redakcja DGP poprosiła resort finansów. Oto odpowiedź:
„Ustawa z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175) zmieniła próg kwotowy, do którego podatnicy mogą dokonywać tzw. jednorazowej amortyzacji, czyli próg, do którego wydatki mogą być zaliczane bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. Nowy limit dotyczy wydatków na nabycie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, wydatków na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, wydatków na ulepszenie środka trwałego tzn. na przebudowę, modernizację, adaptację, rekonstrukcję lub rozbudowę, a także inwestycji w obcym środku trwałym.
Zgodnie z przepisem przejściowym ww. ustawy (art. 11) przepisy art. 22d ust. 1, art. 22e ust. 1 i 2, art. 22f ust. 3, art. 22g ust. 17 i art. 22k ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 16d ust. 1, art. 16e ust. 1 i 2, art. 16f ust. 3, art. 16g ust. 13 i art. 16k ust. 9 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r.
W przypadku zatem ulepszenia po 31 grudnia 2017 r. środka trwałego wprowadzonego do ewidencji przed 1 stycznia 2018 r. zastosowanie znajdzie dotychczasowy limit to jest 3500 zł. Nowy, wyższy limit 10 tys. zł obejmie zaś ulepszenia środków trwałych wprowadzonych do ewidencji po 31 grudnia 2017 r.”
