Podatnik ma prawo do korygowania swoich rozliczeń podatkowych przez prawie sześć lat, tj. do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przy niewielkich pomyłkach korektę za podatnika zrobi sam urząd skarbowy.
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania są zobowiązani, co następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - już poprawnym - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Korekta jest prawem

Korekta deklaracji jest uprawnieniem podatnika. Na jej złożenie podatnik ma pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Po tym czasie zobowiązanie podatkowe się przedawnia.
Złożenie deklaracji czy jej korekty jest aktem stosowania prawa podatkowego, zaś skutkiem tego jest skonkretyzowanie zobowiązania podatkowego. Jak podkreślił NSA w wyroku z 13 września 2007 r. (sygn. akt I FSK 1161/06), w przypadku korekty deklaracji nie jest to nowe w dosłownym tego słowa znaczeniu zdarzenie prawne, a jedynie zmiana brzmienia poprzednio złożonego rozliczenia za dany okres. Niemniej jednak to nowe skonkretyzowanie nie może działać wstecz, tak jak nie może działać wstecz żadne oświadczenie wiedzy czy woli. Następstwa takich zdarzeń powstają od chwili ich zaistnienia, a nie od powstania zdarzeń, do których się odnoszą.

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.

ikona lupy />
Podatnik do każdej korekty zeznania musi dołączyć pisemne uzasadnienie, w którym wyjaśni, dlaczego zeznanie składa po raz kolejny. / DGP