Prowadzenie działalności gospodarczej w mieszkaniu lub domu wiąże się z koniecznością opodatkowania części zajętej na działalność wyższą stawką podatku.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki i budowle, w tym zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 sierpnia 1992 r. (sygn. akt SA/Wr 650/92), w którym sąd orzekł, że art. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który uzależnia zastosowanie wyższej stawki podatku od tego, czy budynki lub ich części zajęte są na prowadzenie działalności gospodarczej, wymaga wyłączenia ich funkcji mieszkalnych i innych związanych z zamieszkiwaniem budynku.
- Zatem jeżeli pomieszczenia, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, spełniają również funkcje mieszkalne, powinny zostać opodatkowane stawką podatku właściwą dla lokali mieszkalnych - uważa Jolanta Ziegler, starszy księgowy w firmie FPA Group.
Dodaje ona, że jeżeli dane pomieszczenia służą wyłącznie prowadzeniu działalności gospodarczej, powinny od dnia zajęcia na te cele zostać opodatkowane wyższą stawką podatku. Fakt zajęcia budynku mieszkalnego bądź jego części na działalność gospodarczą może być potwierdzony decyzją administracyjną zmieniającą przeznaczenie pomieszczeń lub innym dowodem, np. rozliczeniem w działalności gospodarczej amortyzacji nieruchomości.