Oddział spółki należącej za granicą do grupy VAT może odliczyć podatek wynikający z faktur dokumentujących transakcje realizowane ze swoją centralą. Oba podmioty należy traktować jako odrębnych podatników – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.

Unijny trybunał podtrzymał tym samym stanowisko wyrażone w wyroku z 17 września 2014 r. w sprawie Skandia (sygn. akt C-7/13). Orzekł wtedy, że transakcje realizowane pomiędzy spółką a zagranicznym oddziałem należącym do grupy VAT podlegają opodatkowaniu.
TSUE odszedł więc od ogólnej zasady, zgodnie z którą centrala i jej oddział powinny być zawsze traktowane w VAT jako ten sam podmiot.
Wprawdzie w Polsce nadal nie zostały wdrożone przepisy, które pozwalałyby na tworzenie grup VAT (został dopiero przygotowany projekt odpowiedniej ustawy w tym zakresie, który został przesłany do Brukseli w celu konsultacji), jednak eksperci nie mają wątpliwości, że oba orzeczenia TSUE mogą mieć ogromne znaczenie dla polskich przedsiębiorców.
– Stanowisko unijnego trybunału może być szczególnie istotne dla rozliczeń polskich oddziałów spółek niemieckich, które w swoich krajach należą do grup VAT. Otwiera się bowiem możliwość odzyskania podatku naliczonego. Jednocześnie oddziały, które do tej pory nie rozpoznawały swoich transakcji z centralą, powinny rozważyć, czy nienależy jednak deklarować tych transakcji – komentuje Mateusz Machalski, adwokat, menedżer w dziale podatków pośrednich EY.
Zwraca uwagę, że podobne stanowisko wynika też z nieprawomocnego wciąż wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 24 sierpnia 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 3486/17).
‒ Teraz, po wyroku TSUE można się spodziewać, że podobnych orzeczeń pojawi się więcej – dodaje Mateusz Machalski.
Wyrok TSUE dotyczył szwedzkiego oddziału duńskiego banku, który w Danii należy do grupy VAT. Zarówno centrala banku, jak i jej zagraniczne oddziały korzystają z platformy informatycznej, a koszty z tym związane są przypisywane centrali.
Szwedzki oddział był zdania, że choć płaci centrali za korzystanie z portalu, to dla celów VAT należałoby uznać, że jest to nieopodatkowana transakcja, realizowana w ramach tego samego podmiotu.
Innego zdania był szwedzki fiskus. Stwierdził, że usługi między duńską centralą należącą do grupy VAT a jej szwedzkim oddziałem dotyczą dwóch odrębnych podatników, więc powinny być opodatkowane.
Wątpliwości nabrał natomiast sąd administracyjny, ponieważ stwierdził, że możliwe są dwie wykładnie przepisów. Pierwsza oznaczałaby, że rację ma oddział. Potwierdzałby to również – zdaniem sądu – wyrok TSUE z 23 marca 2006 r. (sygn. C-210/04).
Druga wykładnia, przyznająca rację fiskusowi, znajduje natomiast potwierdzenie w wyroku TSUE w sprawie Skandia oraz w wytycznych unijnego Komitetu VAT z 26 października 2015 r.
Szwedzki sąd administracyjny spytał więc TSUE, jak należy traktować duńską centralę i jej szwedzki oddział – czy jako tego samego podatnika, czy jako dwa odrębne podmioty, których wzajemne usługi powinny być opodatkowane.
Trybunał potwierdził to drugie stanowisko, przywołując wspomniany już wyrok w sprawie Skandia. Wyjaśnił, że zaprezentowana w nim wykładnia znajduje zastosowanie również wtedy, gdy usługi są świadczone między zakładem głównym, należącym do grupy VAT, a oddziałem mającym siedzibę w innym państwie członkowskim.
TSUE dodał, że z uwagi na skutki utworzenia grupy VAT oraz jej ograniczenia terytorialne nie można porównać zwykłej transakcji pomiędzy centralą a oddziałem do transakcji realizowanych w sytuacji, gdy jeden z tych podmiotów należy do grupy VAT.

orzecznictwo

Wyrok TSUE z 11 marca 2021 r., sygn. akt C-812/19.