Prowadzący działalność gospodarczą mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości diet za czas podróży służbowych do wysokości limitu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, że limit jest jedynym ograniczeniem, które należy brać pod uwagę przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych. Zdaniem sądu wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem nie ma żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ani też nie ma rozróżnienia wyjazdu służbowego w celu zawarcia umowy o świadczenie usługi, dokonania zakupu środka trwałego czy świadczenia usługi w wykonaniu zawartej umowy.
Skarżącym w omawianej sprawie była osoba prowadząca firmę, która przyjmuje zlecenia z Niemiec. Podatnik wskazał, że realizacja tych zleceń wiąże się z odbywaniem częstych, długoterminowych wyjazdów poza miejsce zamieszkania i siedzibę firmy, co pociąga za sobą ponoszenie zwiększonych kosztów wyżywienia. Z wyroku wynika też, że realizowanie przez przedsiębiorcę przedmiotu prowadzonej przez niego działalności, poza jej siedzibą, wchodzi w zakres podróży służbowych. Wyrok jest nieprawomocny.
Sygn. akt I SA/Sz 430/09