Jeśli oddziału firmy zagranicznej nie wiąże z pracownikiem oddelegowanym przez centralę stosunek pracy, to oddział nie ma obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy - uznał WSA w Warszawie.
Spółka hiszpańska prowadzi działalność w Polsce (posiada oddział). Wysłała ona do polskiego oddziału Hiszpana. Umowa o pracę zawarta została wyłącznie ze spółką hiszpańską, która wypłaca mu wynagrodzenie w dwóch częściach. Pierwsza część zostaje wypłacana w Hiszpanii na rachunek w tamtejszym banku. Drugą wypłaca oddział na rachunek w polskim banku.
Przez kilka miesięcy polski oddział spółki pobierał od delegowanego Hiszpana zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego na rachunek polski. Oddział błędnie założył, że pracownik posiada umowę o pracę również w Polsce. Po konsultacjach Hiszpan wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w PIT. Uznał, że zaliczki zostały pobrane nienależnie. Przekonywał, że zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) otrzymuje dochody z pracy za granicą i powinien sam płacić zaliczki na podatek. Urząd skarbowy odmówił jednak stwierdzenia nadpłaty w PIT, ponieważ uznał, że oddział stanowi część firmy hiszpańskiej, a zatem jest płatnikiem.
W skardze do sądu podatnik podniósł, że zgodnie z art. 31 ustawy o PIT płatnikiem jest tylko zakład pracy od wypłacanych przez siebie świadczeń. Ponieważ w stosunku do oddelegowanego Hiszpana oddział nie był zakładem pracy, to nie był także płatnikiem.
Taką argumentację podzielił warszawski WSA. Mimo że w kodeksie pracy nie ma definicji zakładu pracy, to uznać należy, że zakładem jest pracodawca, którym może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników. Ponieważ między oddziałem a pracownikiem nie istniał stosunek pracy, to oddział nie był pracodawcą. A zatem nie mógł być w rozumieniu art. 31 ustawy o PIT płatnikiem zaliczek.
Sygn. akt III SA/Wa 266/08
