Spółka, która ma decyzję o wsparciu nowej inwestycji, nie może wybrać estońskiego ryczałtu, nawet jeżeli nie osiąga jeszcze z nowego przedsięwzięcia żadnych dochodów. Musi poczekać, aż decyzja wygaśnie lub zostanie uchylona – wyjaśnił dyrektor KIS

Inaczej orzekł 6 lutego 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (sygn. akt I SA/Bd 622/23). Wyrok jest nieprawomocny. Sąd uznał, że wybór ryczałtu od dochodów spółek (zwanego estońskim CIT) byłby wykluczony tylko, gdyby posiadacz decyzji o wsparciu nowej inwestycji osiągał już dochody z tego przedsięwzięcia.

Zdaniem WSA wynika to wprost z językowej wykładni art. 28k ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Przepis ten wyklucza z opodatkowania estońskim CIT podatników „osiągających dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a”. Chodzi o dochody zwolnione z podatku, uzyskiwane na podstawie zezwolenia w specjalnych strefach ekonomicznych lub na podstawie decyzji o wsparciu nowej inwestycji.

Plan działania spółki

Spółka, której dotyczy najnowsza interpretacja indywidualna, wyjaśniła, że dopiero planuje wystąpić o decyzję o wsparciu, przy czym wydatki budowlane związane z planowaną inwestycją poniesie jeszcze przed złożeniem wniosku o wydanie tej decyzji.

Spółka chciała się upewnić, czy zanim otrzyma tę decyzję, będzie mogła wybrać estoński CIT. Zakładała, że jeśli faktycznie będzie miała takie prawo, to potem (jak napisała – „dla porządku”) wystąpi o uchylenie decyzji o wsparciu nowej inwestycji.

Harmonogram jej działań byłby więc następujący: w listopadzie 2024 r. poniosłaby wydatki na budowę hali, na przełomie listopada i grudnia wystąpiłaby o wydanie decyzji o wsparciu nowej inwestycji, którą mogłaby otrzymać na przełomie grudnia i stycznia. Jednak już od 1 stycznia 2025 r. wybrałaby estoński CIT, wskutek czego do 7 stycznia złożyłaby wniosek o uchylenie decyzji „strefowej”. Decyzja zostałaby uchylona najprawdopodobniej jeszcze w styczniu 2025 r.

Jeszcze bez dochodu z nowej inwestycji

We wniosku o interpretację spółka podkreśliła, że w okresie, w którym miałaby już decyzję o wsparciu (tj. przez kilka–kilkanaście dni), nie osiągnęłaby żadnych dochodów z nowej inwestycji, czyli zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Uważała więc, że taki plan działania nie stoi na przeszkodzie, aby mogła wybrać estoński CIT. Podkreślała, że art. 28k ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT nie pozwala na taki wybór wyłącznie podatnikom „osiągającym dochody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a”, a nie tym, którzy jedynie otrzymali zezwolenie strefowe lub decyzję o wsparciu nowej inwestycji. Na poparcie swojego stanowiska przywołała m.in. wspomniany wyrok bydgoskiego WSA.

Dyrektor KIS: dopiero po uchyleniu lub wygaśnięciu decyzji

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był jednak innego zdania. Przywołał objaśnienia podatkowe ministra finansów, zebrane w „Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek” z 23 grudnia 2021 r. Wyjaśniono w nich m.in., że prawa do estońskiego CIT nie ma także podatnik osiągający wyłącznie stratę z działalności strefowej lub nieosiągający jeszcze z niej przychodów, mimo posiadania zezwolenia bądź decyzji o wsparciu nowej inwestycji.

Taki podatnik już podlega pod reżim stosowania art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT – uzasadnił minister finansów.

Dodał, że dopiero po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej, albo po uchyleniu lub wygaśnięciu decyzji (zezwolenia), podatnik może wybrać ryczałt od dochodów spółek, o ile oczywiście spełnia ku temu warunki (str. 24 objaśnień).

Tego samego zdania był dyrektor KIS w wydanej interpretacji. ©℗

Brak dochodów a ceny transferowe

Przypomnijmy, że nieosiąganie dochodów na podstawie decyzji o wsparciu nie zwalnia od obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych. Tak orzekł 9 stycznia 2025 r. WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 441/24). Wyrok opisaliśmy w artykule „Brak dochodów strefowych nie uwalnia od dokumentacji cen transferowych” (DGP nr 27/2025).

Chodziło o spółkę, która odnotowała stratę, a więc nie miała dochodów, które byłyby zwolnione z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Sąd orzekł, że mimo tego spółka musi sporządzić lokalną dokumentację cen transferowych, bo przeprowadziła transakcje kontrolowane z podmiotem powiązanym, które przekroczyły progi wskazane w art. 11k ust. 2 ustawy o CIT.

Wyrok jest nieprawomocny. KJ