Przez długi czas otrzymanie decyzji wymiarowej z urzędu skarbowego oznaczało natychmiastową konieczność zapłaty dodatkowego podatku. Nie miało znaczenia, czy podatnik kwestionował stanowisko fiskusa, czy nie. Co do zasady decyzje organu I instancji podlegały od razu wykonaniu. W praktyce oznaczało to tyle, że podatnik, który nie chciał ryzykować dodatkowymi kosztami, musiał najpierw zapłacić sporny dług, a potem odwoływać się od decyzji.
Obecnie te zasady się zmieniły. Decyzje nieostateczne nie podlegają wykonaniu, ale ustawodawca przewidział od tej zasady wyjątki.

Wstrzymanie, ale z warunkami

Decyzja nieostateczna, która nakłada na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności (przepisy dotyczące wykonania decyzji stosuje się też odpowiednio do postanowień).
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, jakich decyzji to dotyczy. Inaczej mówiąc: kiedy decyzja staje się ostateczna. Decyzja ostateczna to taka, od jakiej nie przysługuje przewidziany prawem środek zaskarżenia. W przypadku decyzji podatkowej organu I instancji podatnikowi przysługuje odwołanie do jednej instancji (postępowanie podatkowe tak jak inne postępowania administracyjne są w Polsce dwustopniowe).
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: W jakiej sytuacji urząd skarbowy nie wstrzyma wykonania decyzji.

W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:

Rygoru natychmiastowej wykonalności

Podstawy natychmiastowej wykonalności

Zmiany interpretacji podatkowych

Zobacz nowy dodatek Dziennika Gazety Prawnej: Ekspert GP.