W 2008 roku wzrośnie mała, duża i średnia wartość przedmiotu przestępstwa, która wpływa na wymiar kary i często przesądza o łagodniejszej lub surowszej kwalifikacji czynu.

Minimalne wynagrodzenie za pracę, które ma szerokie zastosowanie w kodeksie karnym skarbowym (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 111, poz. 765 z późn. zm.) stanowi wskaźnik bazowy m.in. przy ustalaniu granicy pomiędzy wykroczeniem a przestępstwem skarbowym oraz określaniu przez sąd wysokości kar grzywny.
- Wzrost minimalnego wynagrodzenia wpłynie również na kwalifikację małej, dużej i wielkiej wartości, o których mowa w art. 53 par. 14-16 kodeksu karnego skarbowego. Pojęcia te mają istotny wpływ na wysokość zaostrzenia kar za przestępstwa skarbowe - mówi Zygmunt Tabisz, doradca podatkowy, partner w Kancelarii Doradców Podatkowych Tabisz, Ferensztajn, Węgrzyn, Jarosz, Kędzior, Płaneta.
Pojęcia małej, dużej i wielkiej wartości odnoszą się do przedmiotu przestępstwa, a także wielkości uszczuplonej należności publicznoprawnej i mają wpływ na karę wymierzoną sprawcy, często przesądzając o łagodniejszej lub surowszej kwalifikacji czynu. Po podwyżce od 1 stycznia 2008 r. płacy minimalnej do 1126 zł, aby wartość przedmiotu przestępstwa (uszczuplenia należności) została uznana za małą, nie będzie mogła przekroczyć 225 200 zł (dwustukrotna wysokość minimalnego wynagrodzenia) w czasie jego popełnienia, duża wyniesie ponad 563 000 zł (pięćsetkrotność minimalnego wynagrodzenia), a wielka ponad 1 126 000 zł (tysiąckrotność minimalnego wynagrodzenia).
Znamię małej wartości często decyduje o wyłączeniu zastosowania kary pozbawienia wolności. W przypadku małej wartości sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych, podczas gdy z reguły czyn zagrożony jest surowszą karą. Mała wartość stanowi zatem okoliczność tworzącą typ uprzywilejowany niektórych przestępstw skarbowych. Z kolei duża wartość oraz wielka wartość odgrywają ważną rolę przy stosowaniu nadzwyczajnego obostrzenia kary.
Zgodnie z art. 37 par. 1 pkt 1 k.k.s., sąd stosuje nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości albo popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża. Zatem duża wartość przedmiotu czynu (uszczuplenia należności) stawowi podstawę do zastosowania nadzwyczajnego obostrzenia kary za każde umyślne przestępstwo skarbowe o takim przedmiocie. Natomiast znamię wielkiej wartości stanowi podstawę do nadzwyczajnego obostrzenia kary w przypadku ustawowo wskazanych przestępstw skarbowych. Dotyczy to np. uchylania się przez podatnika od opodatkowania przez zaniechanie ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub niezłożenia stosowanej deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, a kwota uszczuplonej należności jest wielka.
225,2 tys. zł nie może przekraczać wartość uszczuplenia podatku, aby została uznana za małą
MAGDALENA MAJKOWSKA