Rozliczanie CIT w ramach podatkowej grupy kapitałowej (PGK) może obniżyć wartość wydatków kwalifikowanych dla celów podatku węglowodorowego – orzekł wczoraj NSA w precedensowym wyroku.
Chodzi o specjalny podatek węglowodorowy, wprowadzony ustawą z 25 lipca 2014 r. (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2269). Płaci go raptem kilka firm, ale kwoty, które trafiają z tego tytułu do budżetu, są niemałe. Wkrótce podatek ma zostać zniesiony – zdecydował o tym rząd 23 lipca br. (projekt jest już w Sejmie).
Przepisy ustawy z 25 lipca 2014 r. stały się jednak źródłem licznych sporów, które dopiero teraz docierają do sądów administracyjnych. Jeden z nich rozstrzygnął wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny – na niekorzyść podatnika. Chodziło o spółkę PGNiG.
Ustawa o podatku węglowodorowym mówi, że wydatkiem kwalifikowanym (potrącanym od przychodu w dacie poniesienia) jest m.in. podatek dochodowy (CIT) w części dotyczącej działalności wydobywczej węglowodorów (art. 11 ust. 3 pkt 12).
We wniosku o interpretację spółka podała, że rozlicza CIT w ramach podatkowej grupy kapitałowej. Wyjaśniła, że kwota należnego od niej podatku trafia na rachunek techniczny grupy, a dopiero stamtąd do urzędu skarbowego.
Wątpliwości dotyczyły tego, czy cała kwota CIT przelana przez spółkę na rachunek techniczny będzie mogła być dla niej wydatkiem kwalifikowanym dla celów podatku węglowodorowego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że nie. Wyjaśnił, że nie wystarczy przelać pieniądze na konto techniczne, trzeba je wpłacić jako podatek na konto urzędu skarbowego. Wskazał, że PGK może ponosić straty, które wpłyną na ostateczną wysokość CIT, który trafi do urzędu. Spółka powinna więc móc potraktować jako wydatek kwalifikowany tylko część tych pieniędzy, uwzględniając przy tym straty innych podmiotów – stwierdził dyrektor izby.
Tego samego zdania był WSA w Warszawie. Orzekł, że wpłacając pieniądze na rachunek techniczny, spółka nie ponosi faktycznego ciężaru CIT, bo przelane przez nią kwoty nie są jeszcze podatkiem należnym. To, w jakiej wysokości zostanie on uiszczony, zależy od działalności również innych podmiotów z grupy – podkreślił sąd.
Zgodził się więc z fiskusem, że do wydatków kwalifikowanych spółka będzie mogła zaliczyć tylko tę kwotę, która po uwzględnieniu strat innych członków grupy zostanie wpłacona jako należna od niej kwota podatku.
Gdy spór trafił przed Naczelny Sąd Administracyjny, pełnomocnik spółki przekonywał o błędzie fiskusa i sądu pierwszej instancji. Podkreślał, że kwota wpłacana przez spółkę na rachunek techniczny nie zostaje jej później w żaden sposób zwrócona. Powinna więc zostać potraktowana jako kwota zapłaconego podatku.
Spółka przegrała jednak również w sądzie kasacyjnym. Uzasadniając wyrok NSA, sędzia Stefan Babiarz przyznał, że ustawa o podatku węglowodorowym nie jest najlepszym aktem prawnym, jeśli chodzi o precyzję przepisów. – Nie może być jednak wątpliwości, że wydatkiem kwalifikowanym może być wyłącznie CIT wpłacony do urzędu skarbowego, a nie przelany na rachunek techniczny podatkowej grupy kapitałowej – powiedział sędzia Babiarz.
orzecznictwo
Wyrok NSA z 6 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 2901/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
