Koszty transportu na odcinku unijnym muszą być doliczane do podstawy podatku, nawet gdy odprawa ma miejsce w Gdyni.
W imporcie towarów podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i ewentualnie akcyzę.
W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu.
Do podstawy opodatkowania w imporcie muszą być też doliczone dodatkowe koszty, o ile nie zostały już do niej włączone, np. prowizja, opakowania, transport i ubezpieczenia. Wynika to z art. 29 ust. 13 i ust. 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
Ustawodawca precyzuje, że są to koszty, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terenie kraju. Czyli do miejsca wymienionego w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane.
Agencje celne mogą ograniczyć należności

Zobacz również
Agencje celne mają wątpliwości, czy dokonując odprawy celnej np. w Gdyni, koszty na odcinku krajowym doliczać do podstawy opodatkowania VAT. Dotyczy to sytuacji, gdy w liście przewozowym widnieje jedynie nazwa portu, a z pozostałych dokumentów (np. z faktury) lub informacji od importera wynika, że towar ma być dostarczony do innej miejscowości w Polsce.
Wątpliwości te rozwiał wyrok NSA z 22 lutego 2011 r. (sygn. akt I FSK 53/10). Zdaniem sądu, w podstawie opodatkowania z tytułu importu towarów należy uwzględniać również koszty dodatkowe. Chodzi o koszty wynikające z transportu do innego (dalszego) miejsca w Polsce niż pierwsze miejsce przeznaczenia znajdujące się na jej terytorium, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonywania importu. Koszty prowizji, opakowania, transport i ubezpieczenie wlicza się do podstawy opodatkowania również, gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.
W sytuacji gdy w momencie importu towarów miejsce docelowe nie jest znane, do podstawy opodatkowania należy zaliczyć wyłącznie koszty dodatkowe poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim importu towarów.
DGP przypomina
Przy imporcie towarów do podstawy VAT doliczamy dodatkowe koszty: prowizje, opakowania, transport i ubezpieczenie

Iwona Krucka