Podatnicy, którzy dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, małżonkowie prowadzący wspólne gospodarstwo rolne, fundusze sekurytyzacyjne – wszyscy oni mogą się spodziewać, że w przyszłym roku ich podatkowe wątpliwości rozstrzygnie Trybunał Sprawiedliwości UE. Jest też szansa na rozstrzygnięcie dwóch spraw ze skarg Komisji Europejskiej. W samym 2020 r. mniej było niż w poprzednich latach pytań prejudycjalnych do TSUE oraz skierowanych pod uchwałę NSA.

Problem Kto rozstrzygnie/z czyjego wniosku O co toczy się spór Skutki rozstrzygnięcia
VAT
Zapłata podatku błędnie wykazanego na fakturze TSUE/postanowienie NSA z 15 listopada 2019 r., sygn. akt I FSK 1535/17 Czy fiskus może domagać się podatku na podstawie art. 108 ustawy o VAT, jeżeli jego wykazanie nie wiązało się z oszustwem, lecz wynikało z błędnej wykładni prawa, a odbiorca i tak odliczyłby VAT, gdyby fakturowanie było prawidłowe?Sprawa dotyczyła spółki – emitenta kart paliwowych. Kupowała ona paliwo, które sprzedawała firmom litewskim. Na stacjach posługiwały się one kartami paliwowymi pozwalającymi na bezgotówkowe tankowanie. Stacje wystawiały faktury na spółkę. Cena paliwa była pomniejszona o rabat. Następnie spółka wystawiała faktury firmom litewskim po zwykłych cenach (bez rabatu). Organy podatkowe uznały, że spółka kredytuje zakup paliwa, więc świadczy usługę finansową zwolnioną z VAT. Musi jednak zapłacić podatek, skoro wykazała go na fakturach. Nie ma natomiast prawa do odliczenia VAT.Spółka uważała, że działała w dobrej wierze i nie oszukała fiskusa, nie stracił on także na jej działaniach (litewscy przewoźnicy i tak odliczyliby podatek, gdyby faktury wystawiały im bezpośrednio stacje paliw). Korzystny wyrok TSUE będzie ważny nie tylko dla emitentów kart paliwowych, ale wszystkich podatników, którzy wskutek błędu wykazują podatek na fakturze.
Sankcja w VAT, gdy nie było oszustwa TSUE/postanowienie NSA z 30 czerwca 2020 r., sygn. akt I FSK 1785/17 Czy można uniknąć obowiązku rozpoznania tzw. sankcyjnego WNT, gdy wykaże się, że nabywca rozliczył VAT w państwie przeznaczenia?Chodzi o skutki błędnego rozliczania transakcji łańcuchowych. Sprawa dotyczyła spółki B, która kupowała towary od polskiego dostawcy A i sprzedawała je do podmiotów C w innych krajach europejskich.Rozliczenia VAT wyglądały w ten sposób, że A wystawiał na B faktury dokumentujące dostawy na terytorium kraju (z 23 proc. VAT). B natomiast klasyfikował dostawy jako WDT (0 proc. VAT). W rezultacie B odliczał podatek naliczony i nie płacił należnego. Okazało się jednak, że rozliczenia powinny wyglądać inaczej, bo WDT dokonywał już polski dostawca (A), a pośrednik (B) dokonywał dostawy lokalnej w kraju przeznaczenia. Tym samym B nie miał prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez A. Oprócz tego fiskus zobowiązał B do rozpoznania tzw. sankcyjnego WNT w Polsce (art. 25 ust. 2 ustawy o VAT). W rezultacie B musiał oddać 23 proc. podatku, który zdążył już odliczyć, a dodatkowo zapłacić kolejne 23 proc. z tytułu sankcyjnego WNT. Pytanie NSA sprowadza się do tego, czy możliwe jest stosowanie tak dotkliwej sankcji w sytuacji, gdy podatek został rozliczony na terytorium państwa członkowskiego przez finalnych nabywców, a nieprawidłowe rozliczenia były wynikiem błędu, a nie oszustwa. Od 1 lipca 2020 r. problem stracił nieco na znaczeniu, ponieważ weszły w życie nowe przepisy dotyczące rozliczania transakcji łańcuchowych. Wyrok TSUE będzie miał jednak znaczenie dla transakcji zrealizowanych przed tą datą. Orzeczenie TSUE może też mieć wymiar bardziej ogólny, bo da odpowiedź na pytanie, czy można stosować sankcje w sytuacji, gdy nie doszło do oszustwa.
Sankcja VAT za błąd, który podatnik naprawił TSUE/postano wienie WSA we Wrocławiu z 3 października 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 448/19 Czy art. 112b ust. 2 ustawy o VAT, nakładający 20-proc. sankcję VAT, jest zgodny z unijną dyrektywą VAT i wynikającą z niej zasadą proporcjonalności?Chodziło o podatnika, który nabył zabudowaną i zasiedloną nieruchomość. W związku z transakcją odliczył VAT i wykazał nadwyżkę podatku do zwrotu. Fiskus uznał, że transakcja była zwolniona z podatku i odliczenie nie przysługiwało. Podatnik skorygował deklarację, uwzględniając w całości ustalenia kontroli. Organ zgodził się z korektą, utrzymał jednak w mocy sankcję VAT, która zadziałała automatycznie (przedsiębiorca ponosi karę, nawet jeśli skoryguje deklarację, a budżet państwa na tym nie straci). To pytanie z ubiegłego roku, które wciąż czeka na odpowiedź TSUE.Korzystny wyrok oznaczałby, że nie może być automatyzmu przy nakładaniu 20-proc. sankcji VAT. Jeśli podatnik naprawił swój błąd, a fiskus nie poniósł uszczerbku, to nie może być mowy o karaniu podatnika.
Stawka VAT na fast foody – sprzedaż dań gotowych i posiłków TSUE/postanowienie NSA z 6 czerwca 2019 r., sygn. akt I FSK 1290/18 Kiedy przy sprzedaży gotowych dań można stosować 5-proc. VAT?Sprawa, na kanwie której NSA zadał to pytanie trybunałowi, dotyczyła franczyzobiorcy sprzedającego żywność w trzech wariantach: klient mógł kupić jedzenie tylko na wynos, mógł je skonsumować w wyznaczonym miejscu galerii handlowej albo zjeść tradycyjnie w lokalu. Firma uważała, że we wszystkich trzech przypadkach sprzedaje gotową żywność objętą 5-proc. stawką VAT. Fiskus uznał natomiast, że podatnik świadczy usługę gastronomiczną z 8-proc. stawką VAT. Na rozstrzygnięcie w tej sprawie również czekamy kolejny rok. W interpretacji ogólnej z 24 czerwca 2016 r. (nr T1.050.3.2016.156) minister finansów uznał, że do gotowych posiłków, przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji, należy doliczać VAT ze stawką 8 proc., a nie 5 proc. Uzasadnił, że nie jest to sprzedaż gotowych posiłków i dań, tylko usługa gastronomiczna. Opinię w tej sprawie wydał 12 listopada 2020 r. rzecznik generalny TSUE (sygn. C-703/19). Jego zdaniem sprzedaż „na wynos” należy traktować jako dostawę z 5-proc. stawką podatku. Jeśli jednak klient usiądzie i zje posiłek przy stoliku, to jest to usługa restauracyjna z 8-proc. VAT.
Odsetki od WNT po 3 miesiącach TSUE/postanowienie WSA w Gliwicach z 4 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 495/19 Czy fiskus może żądać odsetek, gdy przedsiębiorca z winy dostawcy wykaże VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu usług dopiero po trzech miesiącach?Obecne przepisy ustawy o VAT (art. 86 ust. 10b pkt 2–3 i ust. 10i) przewidują, że podatnik powinien rozliczyć WNT w ciągu trzech miesięcy. Niezbędna do tego jest faktura od zagranicznego kontrahenta. Problem polega na tym, że polscy podatnicy dostają ją często już po upływie trzech miesięcy. Przepisy nakazują w takiej sytuacji wykazać podatek należny w deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Z kolei podatek naliczony wykazuje się w deklaracji bieżącej. Zasadniczo przy WNT podatek należny zeruje się z naliczonym, ale jeśli podatki należny i naliczony zostaną wykazane w innych okresach, to może powstać zaległość w VAT, od której trzeba zapłacić odsetki. Zdaniem podatników narusza to zasadę neutralności i proporcjonalności VAT. Polski nabywca nie ma bowiem wpływu na to, kiedy dostanie fakturę z zagranicy. Pytanie w tej sprawie zostało zadane jeszcze w 2019 r. Wciąż nie ma na nie odpowiedzi.Podatnicy oczekują, że TSUE zajmie stanowisko zgodne z zasadą neutralności. Korzystny dla nich wyrok oznaczałby, że otrzymanie faktury od zagranicznego sprzedawcy po trzech miesiącach nie może rodzić negatywnych skutków u polskiego nabywcy.
Rozliczanie VAT we wspólnym gospodarstwie rolnym TSUE/postanowienie NSA z 22 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2024/17 Czy małżonkowie prowadzący odrębne działalności we wspólnym gospodarstwie rolnym nie powinni być jednak uznawani za odrębnych podatników VAT?Z art. 15 ust. 4 i 5 ustawy o VAT wynika, że podatnikiem jest ten, kto złożył zgłoszenie rejestracyjne dla celów VAT. Jeśli uczyni to np. żona, to mąż nie może już zarejestrować się jako odrębny podatnik. Co więcej, traci też wtedy status rolnika ryczałtowego, który dawał wcześniej obojgu małżonkom zwolnienie z VAT. W takiej sytuacji obroty i podatek naliczony całego gospodarstwa muszą być rozliczane w jednej deklaracji VAT. Konsekwencją jest również to, że drugi małżonek – ten, który zarejestrował się na VAT – nie ma prawa do odliczenia podatku od zakupów dokonanych na potrzeby prowadzonej przez niego działalności. Korzystny wyrok TSUE pozwoliłby na odzyskiwanie nadpłat podatnikom, którzy przegrali już prawomocnie w takich sprawach (pod warunkiem, że ich zobowiązanie podatkowe jeszcze się nie przedawniło). Wyrok miałby też skutki na przyszłość.
Stawka VAT od subpartycypacji TSUE/postanowienie NSA z 27 października 2020 r., sygn. akt I FSK 67/18 Czy zwolnienie dotyczące udzielania kredytów, pośrednictwa kredytowego lub zarządzania kredytami, ma zastosowanie również do umowy o subpartycypację?Chodziło o zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Dotyczy ono udzielania kredytów lub pożyczek oraz zarządzania nimi i pośrednictwa w ich udzielaniu. Powstała wątpliwość, czy w zakresie tego zwolnienia jest również umowa o subpartycypację. Jest to szczególna umowa, która ma trzy strony: dłużnika, wierzyciela i subpartycypanta. Ten ostatni nie kupuje samej wierzytelności (nadal jest ona własnością wierzyciela), ale prawa do należnych z niej przepływów pieniężnych. Zasadniczo subpartycypantem może być tylko fundusz inwestycyjny zamknięty (sekurytyzacyjny). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że nie można zaliczyć subpartycypacji do udzielania kredytów i pożyczek ani związanego z nimi pośrednictwa lub zarządzania. Stanął na stanowisku, że usługi świadczone przez fundusz sekurytyzacyjny (FIZ) z tytułu subpartycypacji są z 23 proc. VAT. Inaczej orzekł WSA w Warszawie. Uznał, że umowa subpartycypacji spełnia podobne cele jak umowa pożyczki, jest więc zwolniona z VAT. NSA skierował w tej sprawie pytanie prejudycjalnego do TSUE. Wyrok TSUE będzie miał znaczenie dla funduszy sekurytyzacyjnych. Jeśli będzie dla nich korzystny, wzrośnie atrakcyjność umów o subpartycypacje.
Pakiet paliwowy TSUE/postano wienie NSA z 17 października 2019 r., sygn. akt I FSK 2248/18 Czy wprowadzone w sierpniu 2016 r. przepisy pakietu paliwowego nie dyskryminują towarów z zagranicy? Chodzi o art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, który nakazuje przedsiębiorcom sprowadzającym m.in. paliwa silnikowe z innego kraju Unii Europejskiej zapłacić podatek już w ciągu pięciu dni od ich wprowadzenia na terytorium Polski. Wątpliwości dotyczą zgodności tego wymogu z art. 273 dyrektywy VAT. Zezwala on państwom członkowskim na nałożenie wymogów niezbędnych dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym. Warunkiem jest jednak równe traktowanie transakcji krajowych oraz zagranicznych (między państwami unijnymi). NSA postanowił spytać trybunał, czy pakiet paliwowy nie dyskryminuje towarów wprowadzanych na obszar naszego kraju w porównaniu z tymi, które już znajdują się na terytorium Polski. Rozstrzygnięcie TSUE zadecyduje o losach pakietu paliwowego. Niewykluczone, że ustawodawca będzie musiał pozwolić na rozliczanie VAT w standardowym terminie. Byłby to duży problem dla budżetu, gdyż wprowadzone w 2016 r. przepisy okazały się sukcesem i według szacunków branży paliwowej mogły przynieść budżetowi nawet 2,4 mld zł rocznie.
Opodatkowanie opłat za przekształcenie użytkowania wieczystego nieruchomości we własność TSUE (sygn. C-604/19)/postanowienie WSA we Wrocławiu z 19 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 295/19 Czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa stanowi opodatkowaną dostawę towarów? Czy gmina, pobierając opłaty z tytułu przekształcenia, działa w takiej sytuacji jako podatnik VAT?Chodzi o przekształcenia mające miejsce od 1 stycznia 2019 r. Gminy działające jako podatnicy VAT mają problem, czy powinny rozliczać VAT od opłat przekształceniowych. Gmina Wrocław uważa, że opłaty przekształceniowe wnoszone przez nowych właścicieli na podstawie ustawy o przekształceniu nie podlegają VAT, bo dotyczą czynności niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.W opinii z 3 września 2020 r. rzecznik generalny TSUE Juliane Kokott uznała przeciwnie – że opłaty pobierane przez samorządy z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego nieruchomości we własność powinny być powiększane o VAT. Zdaniem rzecznik, jednostki samorządu terytorialnego działają w tej sprawie jako podatnicy VAT, a nie organy władzy publicznej. Wyrok trybunału będzie ważny dla gmin i ich mieszkańców, przekształcających od 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.WSA we Wrocławiu wnioskował o rozpatrzenie sprawy przez TSUE w trybie przyspieszonym, by uzyskać pewności prawa co do prawidłowości rozliczeń na moment przekształcenia.
AKCYZA
Akcyza od importu alkoholu do produkcji leków TSUE/skarga Komisji Europejskiej z 30 października 2020 r. Czy polskie przepisy o podatku akcyzowym od alkoholu wykorzystywanego w produktach leczniczych nie są zbyt restrykcyjne?Unijna dyrektywa alkoholowa stanowi, że państwa członkowskie powinny zwolnić alkohol wykorzystywany do produkcji lekarstw „na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień i zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów”. Zgodnie z polskimi regulacjami importerzy mają prawo do zwolnienia z podatku, jeśli spełniają warunki, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b i art. 32 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Przepisy te wymagają, aby obrót importowanym alkoholem odbywał się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (np. między składami podatkowymi). Zwolnienie nie przysługuje, gdy importerzy alkoholu nie decydują się na korzystanie z tej procedury.Zdaniem KE importerzy alkoholu wykorzystywanego w produktach leczniczych powinni mieć prawo do zwolnienia z podatku niezależnie od tego warunku. Ewentualna porażka Polski przed TSUE oznaczałaby obowiązek zmiany przepisów pod groźbą wysokich sankcji finansowych. Wyrok miałby też skutki na przeszłość, tj. w odniesieniu do transakcji, które zostały już dokonane.
Opodatkowanie sprowadzonych z zagranicy samochodów dostawczych Europejski Trybunał Praw Człowieka/skarga z 2019 r. Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka Helsińska Fundacja Praw Człowieka zaskarżyła do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka przepisy dotyczące opodatkowania samochodów akcyzą.Twierdzi, że są one nieprecyzyjne, przez co urzędnicy mogą uznawać sprowadzone z zagranicy samochody dostawcze za auta osobowe i żądać akcyzy. To – zdaniem fundacji – narusza zasadę poszanowania własności, zapisaną w art. 1 Europejskiej konwencji praw człowieka. Podatnik, którego dotyczy spór, wyczerpał drogę sądową w Polsce (przegrywając zarówno w WSA, jak i NSA). Sprowadzał on z Niemiec samochody typu SUV i VAN przerobione tak, by służyły do przewozu towarów. Następnie sprzedawał je w Polsce. Zmiany konstrukcyjne powodowały, że były to samochody dostawcze (nieobjęte akcyzą). Potwierdzały to badania techniczne w stacji kontroli pojazdów. Podatnik nie płacił więc akcyzy od sprowadzonych samochodów, co zakwestionowały organy podatkowe. Korzystne rozstrzygnięcie mogłyby być sygnałem do zmiany przepisów i doprecyzowania ich w taki sposób, aby podatnik sprowadzający samochody z zagranicy nie miał wątpliwości, kiedy musi zapłacić akcyzę.
PIT
PIT od zbycia rodowych nieruchomości TK/postanowienie Sądu Rejonowego w Lublinie z 14 grudnia 2018 r., sygn. akt w TK P 1/19 Czy rodzina, która otrzymała w spadku lub darowiźnie nieruchomość, musi czekać pięć lat, by móc ją sprzedać bez podatku?Z pytaniem w tej sprawie zwrócił się do TK sąd rejonowy przy okazji rozpatrywania sprawy karnej. Zwrócił uwagę na to, że w lepszej sytuacji podatkowej są spadkobiercy lub obdarowani, którzy otrzymują pieniądze, którymi od razu mogą rozporządzać bez niekorzystnych skutków podatkowych. W przypadku natomiast otrzymania w spadku lub darowiźnie nieruchomości, aby ją spieniężyć bez PIT, trzeba odczekać ze sprzedażą pięć lat (albo przeznaczać pieniądze ze zbycia na realizację własnego celu mieszkaniowego). W przeciwnym razie należy zapłacić 19-proc. podatek. Według sądu, który skierował pytanie do TK, nie powinno tak być. Argumentem w tej sprawie jest też nowelizacja ustawy o PIT obowiązująca od 1 stycznia 2019 r. Zmieniła ona zasady liczenia pięcioletniego terminu dla spadkobierców w ten sposób, że biorą oni pod uwagę datę nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, a nie moment jego śmierci (dla obdarowanych zasady liczenia terminu pozostały bez zmian). Jeśli TK orzeknie w tej sprawie (pytanie jest z 2018 r.) i uzna, że nieruchomości rodowe powinny być traktowane podatkowo tak samo jak gotówka, to spadkobiercy i obdarowani będą mogli je sprzedawać bez podatku bez konieczności odczekania pięciu lat i wydając pieniądze na dowolny cel (niekoniecznie mieszkaniowy). Natomiast ci, którzy zapłacili podatek na podstawie prawomocnych orzeczeń czy ostatecznych decyzji, będą mogli ją odzyskać pod warunkiem, że wznowią postępowania sądowe bądź administracyjne. Po korzystnym wyroku TK ustawodawca musiałby zmienić przepisy, uniemożliwiając pobór daniny w takiej sytuacji.
PROCEDURY
Doręczenie decyzji o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego Poszerzony skład NSA w uchwale/postanowienie NSA z 15 października 2020 r., sygn. akt I FSK 79/18 Czy urzędnicy mogą doręczać decyzję o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego bezpośrednio podatnikowi, jeżeli w postępowaniu wymiarowym reprezentuje go pełnomocnik?Chodziło o spółkę, której organ (urząd kontroli skarbowej) wydał w trakcie postępowania kontrolnego decyzję o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych w VAT. Doręczył ją bezpośrednio podatnikowi, mimo że w postępowaniu kontrolnym reprezentował ją radca prawny. Podatnik uważał, że decyzja nie została prawidłowo doręczona – urząd powinien ją skierować do pełnomocnika. Wskazywał, że przez błędne doręczenie decyzja nie weszła do obrotu prawnego i nie wywołała żadnych skutków prawnych.Organ podatkowy, a także WSA w Łodzi uznały, że doręczenie bezpośrednio podatnikowi było skuteczne. Uchwała NSA będzie kolejną z serii uchwał dotyczących doręczeń w różnych postępowaniach. Przykładowo w uchwale z 18 marca 2019 r. (sygn. akt I FPS 3/18) NSA uznał, że jeżeli naczelnik urzędu skarbowego doręczył pismo podatnikowi, zamiast ustanowionemu przez niego pełnomocnikowi, to nie doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia.Można się spodziewać, że uchwała w sprawie doręczeń decyzji o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego pójdzie w tym samym kierunku.
Koszty kasacji w sądach administracyjnych TK/skarga konstytucyjna Fundacji Praw Podatnika z 9 października 2019 r., sygn. akt SK 50/20 Czy NSA musi zasądzić od podatnika koszty postępowania kasacyjnego, gdy sąd I instancji uchybił swoim obowiązkom?Chodzi o art. 203 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 – dalej: p.p.s.a.). Przepis ten reguluje kwestię zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Należą się one temu, czyja skarga kasacyjna zostanie uwzględniona przez NSA. Bez znaczenia jest to, czy powodem uchylenia wyroku sądu I instancji są względy merytoryczne, czy proceduralny błąd popełniony przez WSA (np. niedostateczne rozpoznanie sprawy, niewzięcie pod uwagę orzecznictwa albo niewłaściwe uzasadnienie). Pytanie sprowadza się do tego, kto w takiej sytuacji powinien zwracać koszty postępowania kasacyjnego organowi podatkowemu – podatnik czy jednak sąd I instancji. Korzystne dla podatników rozstrzygnięcie TK pozwoliłoby podatnikom nie ponosić kosztów przegranego postępowania kasacyjnego w sytuacji, gdy wyrok sądu I instancji (korzystny dla podatnika) został następnie uchylony, przy czym stało się tak nie ze względów merytorycznych, lecz np. z powodu błędu popełnionego przez sąd.
Zmiany w skardze kasacyjnej TK/skarga konstytucyjna Fundacji Praw Podatnika z 19 listopada 2019 r., sygn. akt SK 90/19 Czy nie można modyfikować skargi kasacyjnej po jej złożeniu?Z przepisów prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest ograniczony zarzutami skargi kasacyjnej. Po jej złożeniu pełnomocnik (bo to on musi sporządzić skargę) nie może modyfikować zarzutów. Nie wolno mu wskazać nowej podstawy kasacyjnej lub naruszenia innych przepisów. Słowem, nie może naprawić żadnego ze swoich błędów ani dostosować skargi, np. do aktualnego orzecznictwa. Pytanie sprowadza się do tego, czy takie podejście jest właściwe, zwłaszcza że na rozprawę przed NSA czeka się czasem dwa lata. Korzystne dla podatników rozstrzygnięcie NSA pozwoliłoby zmieniać treść skarg kasacyjnych w trakcie oczekiwania na rozprawę.
INNE
Podatek od sprzedaży detalicznej TSUE (sygn. C-562/19 P)/Komisja Europejska przeciwko Polsce Czy polski podatek od sprzedaży detalicznej narusza prawo europejskie?Polska wygrała już spór o podatek handlowy (właściwa nazwa – od sprzedaży detalicznej) w Sądzie Unii Europejskiej (wyrok z 16 maja 2019 r., sygn. T-836/16 i T-624/17). Uznał on, że polskie przepisy są zgodne z unijnymi. Komisja Europejska odwołała się od tego wyroku do TSUE. Zdaniem Komisji polski podatek stanowi niedozwoloną pomoc dla mniejszych przedsiębiorstw, które nie będą płacić daniny. Z tego powodu polski rząd zawiesił pobór podatku od sprzedaży detalicznej do końca 2020 r. 15 października 2020 r. opinię w tej sprawie wydała Juliane Kokott, rzecznik generalny TSUE. Jej zdaniem polski podatek od sprzedaży detalicznej nie narusza przepisów unijnych o pomocy publicznej. Dotyczy to również progresywnej skali opodatkowania, jaką przewidziano w polskich przepisach. W związku z opinią rzecznik generalnej Ministerstwo Finansów podjęło decyzję, że od 1 stycznia 2021 r. sklepy wielkopowierzchniowe będą już płacić podatek handlowy. Polski rząd liczy na oddalenie przez TSUE odwołania KE już na początku 2021 r. Jeśli przegra, będzie musiał liczyć się z ewentualnymi zwrotami tego podatku. Wydaje się jednak, że prawdopodobieństwo wyroku TSUE, który byłby niekorzystny dla polskiego rządu, a korzystny dla polskich sklepów, jest niewielkie.