Subskrybuj nas na Youtube
Faktura dokumentująca rzeczywiste zużycie energii elektrycznej nie jest fakturą korygującą wcześniejsze prognozy. Dostawca prądu powinien więc wykazać przychód w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, a nie dopiero po uwzględnieniu ostatecznego pomiaru – orzekł WSA w Warszawie.
Chodziło o spółkę, która miała dostarczać prąd do lokali użytkowych. Przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego zamierzała wystawiać klientom fakturę na prognozowane zużycie energii elektrycznej. Klienci płaciliby na jej podstawie, a następnie po odczytaniu licznika spółka wystawiałaby fakturę dokumentująca rzeczywiste zużycie prądu w danym okresie rozliczeniowym. W efekcie u klienta powstawałaby niedopłata lub nadpłata.
Spółka sądziła, że faktura rozliczeniowa dokumentująca rzeczywiste zużycie prądu powinna być traktowana tak jak korygująca. Będzie tu więc miał zastosowanie art. 12 ust. 3j ustawy o CIT. Z przepisu tego wynika, że jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, to dokonuje się jej przez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Nie zgodził się z tym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że w sprawie ma zastosowanie inny przepis ‒ art. 12 ust. 3c ustawy o CIT. Wynika z niego, że datą powstania przychodu dla usługi ciągłej, rozliczanej w okresach rozliczeniowych, jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze. Taką usługą o charakterze ciągłym jest m.in. dostawa prądu – podkreślił dyrektor KIS.
Przypomniał, że w tej samej sprawie wydano już inną interpretację, tyle że dotyczącą VAT (z 18 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.252.2019.4.AKO). Wyjaśniono w niej, że na gruncie ustawy o VAT ostateczna faktura rozliczeniowa nie może być uznana za fakturę korygującą.
Potwierdził to także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Sędzia Matylda Arnold-Rogiewicz podkreśliła, że skoro spór został już rozstrzygnięty na gruncie VAT (skarga spółki na interpretację została odrzucona z uwagi na braki formalne), to na gruncie przepisów o podatku dochodowym nie może być stosowany art. 12 ust. 3j ustawy o CIT. Przychód spółki powstanie więc w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie z klientem lub na fakturze. Wyrok jest nieprawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Warszawie z 29 czerwca 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 2165/19). www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
