Obowiązek podatkowy do celów VAT przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W przepisach ustawy o VAT określono różne momenty powstania obowiązku podatkowego w zależności od wykonanych czynności. Zgodnie z ogólną zasadą obowiązek podatkowy przy wewnątrz-wspólnotowej dostawie towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Co więcej, jeżeli przed dokonaniem dostawy otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie płatności. Trzeba pamiętać, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium Polski w wykonaniu czynności opodatkowanych na terytorium innego państwa UE.

Tomasz Wagner, ekspert w Ernst & Young, wyjaśnia, że przepisy ustawy o VAT przewidują obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej. Jednak podatnik, który otrzyma zaliczkę za wewnątrz-wspólnotową dostawę towarów (WDT), może wystawić fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części ceny.

– W takim przypadku wystawienie faktury nie jest obligatoryjne i stanowi wyłącznie uprawnienie, a nie obowiązek podatnika – podkreśla Tomasz Wagner.

Przy niewystawieniu faktury zaliczkowej nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu WDT. Natomiast w przypadku wystawienia faktur zaliczkowych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ich wystawienia.

– Zastosowanie 0-proc. stawki w takim przypadku uwarunkowane jest posiadaniem stosownych dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy – ostrzega nasz rozmówca.

Wystawienie faktury zaliczkowej, gdy towar ma być przedmiotem dostawy w bliżej nieokreślonym terminie, może spowodować konieczność ujęcia jej w rozliczeniach VAT przy zastosowaniu stawki właściwej dla dostawy krajowej.

– W konsekwencji korzystne jest dla podatnika zrezygnowanie z wystawienia faktury zaliczkowej i wystawienie właściwej faktury, np. dopiero w momencie, kiedy towary gotowe są już do wysłania – podpowiada Tomasz Wagner.

Takie działanie wydaje się być słuszne również ze względu na podejście fiskusa do tej koncepcji. Organy podatkowe akceptują bowiem taką metodę w interpretacjach indywidualnych (np. interpretacja z 11 stycznia 2011 r., nr ITPP2/443-1058/10/EB).