Podatnicy VAT co miesiąc zmagają się z wypełnianiem deklaracji VAT-7. Najbliższy termin na jej złożenie upłynie 25 czerwca. Wypełnianie deklaracji VAT-7, choć z pozoru jednoznacznej i czytelnej, niektórym podatnikom sprawia problemy.
Przykładowo w punkcie 11 należy wykazać podstawę opodatkowania i podatek z tytułu importu usług. Zdarza się jednak, że podatnicy mylnie interpretują brzmienie punktu 11a, który powołuje się na art. 28b ustawy o VAT, tj. ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług między podatnikami. Dochodzą bowiem do wniosku, że pozycje 39 i 40 deklaracji są tożsame z poprzedzającymi je pozycjami 37 i 38.
– Tymczasem należy zwrócić uwagę, że punkt 11a dotyczy wyłącznie nabycia usług od podatników podatku od wartości dodanej – podpowiada Tomasz Wagner, ekspert podatkowy w Ernst & Young.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 11 ustawy o VAT przez taki rozumie się podatek nakładany na terytorium innego państwa członkowskiego UE.
– W konsekwencji w punkcie 11 należy wykazać globalne kwoty wynikające z importu usług, dla którego w danym okresie rozliczeniowym powstał obowiązek podatkowy, natomiast w punkcie 11a – wyłącznie dane dotyczące importu usług od kontrahentów z Unii Europejskiej – tłumaczy nasz rozmówca.
Co ciekawe, nie zawsze jednak odniesienie się do definicji ustawowej pomaga w rozstrzygnięciu tego rodzaju wątpliwości. W tym kontekście zwraca choćby uwagę to, że treść punktu 12 deklaracji VAT-7 w odniesieniu do usług zasadniczo wyczerpuje definicję ustawową ich importu (wykazywanego jednak w punkcie 11). Tymczasem ten punkt deklaracji dotyczy np. lokalnych transakcji przeniesienia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych.