Wśród zmian, które zostaną wprowadzone do ustawy o VAT 1 stycznia 2013 r., są również te dotyczące miejsca świadczenia usług wynajmu środków transportu. Na czym polegają?
Dotychczas ustawa o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w art. 28j określała wyłącznie miejsca świadczenia usług w przypadku krótkoterminowego wynajmu środków transportu. Pod tym pojęciem ustawodawca nakazuje rozumieć ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni. W przypadku takiego wynajmu miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Jeżeli więc wynajmujemy samochód we Francji na 14 dni, to miejscem świadczenia takiej usługi będzie Francja.
Od 1 stycznia 2013 r. do art. 28j dodawane są nowe ustępy 3 i 4. Przewidują one, że w przypadku wynajmu środków transportu innego niż krótkotrwały na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT jest co do zasady miejsce siedziby, względnie stałego miejsca zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, usługobiorcy. W rezultacie mamy tutaj bardzo interesującą sytuację. Jeżeli bowiem wynajmiemy we Francji samochód na 2 miesiące, to miejscem opodatkowania będzie Polska – jeżeli rzecz jasna stałe miejsce zamieszkania mamy w Polsce. Ponieważ jednak nabywca usługi nie jest podatnikiem VAT – a tego przecież przypadku dotyczą omawiane przepisy – podatnikiem będzie zagraniczny usługodawca.
Natomiast w przypadku gdy przedmiotem takiej usługi, także świadczonej na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest statek rekreacyjny, to wówczas miejscem świadczenia jest miejsce, w którym statek ten jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy. Warunkiem jest jednak to, że w tym miejscu znajduje się siedziba działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z których usługodawca faktycznie świadczy usługę. Konieczność wprowadzenia tych regulacji wynikała z nowelizacji art. 56 dyrektywy 2006/112.