Praktyka pokazuje, że płatnicy mają trudności z ustaleniem urzędu skarbowego właściwego do złożenia informacji IFT-2R. Na co zwrócić uwagę, aby prawidłowo wywiązać się z tego obowiązku?
Formularz IFT-2R jest informacją o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Polski. Do przygotowania informacji oraz przesłania jej do podatnika i urzędu skarbowego zobowiązany jest podmiot wypłacający na rzecz nierezydenta płatności z tytułu dywidend, odsetek, należności licencyjnych oraz z tytułu usług niematerialnych. Obowiązek ten wynika z art. 26 ust. 3 ustawy o CIT. Zgodnie natomiast z ustępem 3d tego artykułu informację sporządza się także wówczas, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy podmiot wypłacający nie jest zobowiązany do pobrania podatku u źródła od tych płatności.
Naturalne wydawałoby się, że płatnik składający IFT-2R może dokonać tego razem ze złożeniem innych zeznań i informacji podatkowych, do tego samego urzędu skarbowego. Nie zawsze jest to słuszne przekonanie. Zgodnie z par. 6 ust. 2 rozporządzenia ministra finansów w sprawie właściwości organów podatkowych, jeżeli pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika, to właściwy miejscowo jest naczelnik właściwy ze względu na adres siedziby płatnika (wybrany spośród naczelników wskazanych w paragrafie 6 ust. 1 rozporządzenia).
Przykładowo, w przypadku płatnika z siedzibą w województwie mazowieckim będzie to naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Ma to szczególnie istotne znacznie dla pomiotów, dla których właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego jest naczelnik spoza wymienionej w rozporządzeniu listy (przykładowo w województwie mazowieckim naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie dla podatników z udziałem kapitału zagranicznego). W takiej sytuacji informację IFT-2R należy złożyć do innego urzędu skarbowego niż zeznanie CIT-8.