Spłata przejętego długu i związanych z nim odsetek nie może stanowić kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych.
PORADA
Spółka zamierza przejąć dług innej firmy. Nie ma jednak pewności, czy jest to opłacalne podatkowo. Przede wszystkim nie wiadomo, czy będzie mogła odsetki spłacane z tego tytułu zaliczyć w koszty uzyskania przychodu.
Jak zauważa Stanisław Walenta, radca prawny, doradca podatkowy z kancelarii Krawczyk i Wspólnicy, organy podatkowe stoją na stanowisku, że przewidziana w art. 519 kodeksu cywilnego konstrukcja przejęcia długu i związana z nią sukcesja prawna nie jest równoznaczna z następstwem prawnopodatkowym. W ramach autonomii prawa podatkowego kwestie sukcesji prawnej na gruncie podatkowym uregulowane są przepisami Ordynacji podatkowej, które nie przewidują jednak takiego następstwa w przypadku cywilistycznego przejęcia długu.
- Posługując się powyższą argumentacją, organy podatkowe przyjmują, że co do zasady spłata przejętego długu i związanych z nim odsetek nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu przejemcy w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych - wyjaśnia Stanisław Walenta.
Ekspert dodaje, że teza tę potwierdził również NSA w wyroku z 16 kwietnia 2008 r. (sygn. akt II FSK 1676/06). W orzeczeniu tym sąd wskazał ponadto, że zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez podatnika, wydatki na obsługę długu (odsetki od kredytu) można uznać za koszt uzyskania przychodu wówczas, gdy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów (lub zabezpieczenia, lub zachowania źródeł osiągania przychodów).
- W związku z tym w ocenie sądu za takie mogą być uznawane odsetki od kredytów (długu) zaciągniętych na potrzeby działalności gospodarczej, których wykorzystanie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu - podkreśla Stanisław Walenta.
Jeżeli zatem spłata przejętego długu i/lub odsetek nie będzie następowała w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia lub zachowania źródeł osiągania przychodów, to już z samej tej okoliczności wynikać będzie brak możliwości rozpoznania kosztów podatkowych u przejemcy długu.