Czy gmina i jej jednostki budżetowe powinny posługiwać się jednym numerem podatkowym dla celów VAT, czy też numerami odrębnymi (a tym samym występować jako niezależni podatnicy podatku od towarów i usług)? Na to pytanie ma odpowiedzieć w poszerzonym składzie Naczelny Sąd Administracyjny. Wczoraj zapadło postanowienie w tej sprawie.
Sędziowie NSA (w normalnym, trzyosobowym składzie) mieli wątpliwości, czy jednostka budżetowa gminy w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn.zm.) jest samodzielnym podatnikiem VAT.
W rozpatrywanej sprawie pełnomocnicy gminy spytali ministra finansów, czy może ona swobodnie decydować i w zależności od potrzeb rejestrować siebie i swoje jednostki łącznie lub oddzielnie dla celów podatku od towarów i usług.
W interpretacji minister finansów stwierdził, że nie są możliwe i dopuszczalne proponowane przez gminę dwa tryby rejestracji dla celów VAT, tj. łącznie bądź osobno z jednostkami budżetowymi. Według organu o samodzielności prowadzenia działalności gospodarczej przez jednostki budżetowe nie może bowiem przesądzać autonomiczna decyzja gminy. Za nieprawidłowe minister uznał też takie postępowanie, że gmina i jej jednostki budżetowe, które są samodzielne, posługują się jednym numerem identyfikacji podatkowej.
Wrocławski sąd rozpatrujący skargę gminy utrzymał w mocy interpretację. Sprawa trafiła do NSA. Według sądu kasacyjnego przed rozpoznaniem sprawy rozstrzygnięcia wymaga to, w jaki sposób przepisy polskiej ustawy o VAT posługujące się pojęciem samodzielnego podatnika podatku od towarów i usług definiują tę samodzielność (tym terminem posługuje się unijna dyrektywa VAT).
Postanowienie jest prawomocne.
ORZECZNICTWO
Postanowienie NSA z 30 stycznia 2013 r. (sygn. akt I FSK 311/12).