Spółka prowadząca działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, której cofnięto zezwolenie na działalność na tym terenie, nie może rozliczyć straty.
Spółka miała prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów osiągniętych z działalności strefowej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Problem w tym, że spółka nie osiągnęła dochodu, ale poniosła stratę. Na dodatek nie spełniła warunku dotyczącego zatrudnienia, co spowodowało cofnięcie pozwolenia na prowadzenie działalności strefowej. W rezultacie, zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o CIT, miała obowiązek zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Spółka chciała jednak wiedzieć, czy będzie mogła rozliczyć wygenerowaną stratę w przyszłych latach. W jej ocenie będzie mogła skorzystać z takiej możliwości, ponieważ w konsekwencji utraty pozwolenia na prowadzenie działalności strefowej należy uznać, że spółka prowadziła działalność poza strefą. Nie korzystała ze zwolnienia podatkowego i przysługiwały jej prawa takie jak innym przedsiębiorcom.

Przedsiębiorca może odliczyć od dochodu stratę w ciągu kolejnych 5 lat podatkowych

Sąd nie podzielił jednak stanowiska spółki. Wskazał, że zastosowanie w przypadku spółki ma nie tylko art. 17 ust. 5 ustawy o CIT, ale również ust. 6. Zgodnie z nim w sytuacji cofnięcia pozwolenia na prowadzenie działalności strefowej podatnik ma obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia. W razie poniesienia straty – do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.
Sąd wyjaśnił, że rozliczenie straty trzeba zrobić na bieżąco. Nie można uznać, że cofnięcie pozwolenia powoduje skutek wsteczny, a więc taki, że działalność spółka prowadziła poza strefą. Nie będzie więc mogła rozliczyć straty w przyszłych latach. Wyrok jest nieprawomocny.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 23 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1723/11.