Nieprowadzenie zarobkowej działalności gospodarczej nie pozbawia podmiotu prowadzącego działalność statutową z rozliczenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie ustawy o CIT.
NSA w wyroku z 8 marca 2011 r. odniósł się do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów przez podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, ale osiągające przychody z działalności statutowej.
W rozpatrywanej sprawie spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa (SKOK) zaskarżyła wyrok sądu pierwszej instancji (podtrzymujący stanowisko ministra finansów), zgodnie z którym wydatki poniesione na nabycie składników majątku nie mogły być zaliczone do kosztów podatkowych. Ponieważ SKOK nie prowadzi działalności gospodarczej (lecz niezarobkową działalność statutową), a tym samym składników tych nie wykorzystuje i nie będzie wykorzystywać na potrzeby działalności gospodarczej, uznano, że nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Działalność SKOK polega na gromadzeniu środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielaniu im pożyczek i kredytów, przeprowadzaniu na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia. W celu uzyskania przychodów z działalności statutowej kasa ponosi koszty m.in. na nabycie lub wytworzenie rzeczowych składników majątku trwałego.
NSA uznał, że jeżeli źródłem przychodów osoby prawnej jest działalność statutowa, to koszty związane z tą działalnością mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Pogląd, że do kosztów tych zaliczyć można wyłącznie wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jest ograniczeniem stosowania zasad opodatkowania CIT.
Oznacza to, że osoba prawna, która nie prowadzi działalności gospodarczej, nie może nabyć lub wytworzyć środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w związku z czym nie może ich także amortyzować, ale wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. akt II FSK 1918/09