Wpłacającym środki pieniężne z tytułu darowizny na konto obdarowanego nie musi być darczyńca.
Naczelny Sąd Administracyjny we wczorajszym wyroku odniósł się do sposobu dokumentacji przekazanej darowizny między osobami najbliższymi, która może być zwolniona z podatku od spadków i darowizn.
W rozpatrywanej sprawie córka złożyła zgłoszenie nabycia kwoty pieniężnej od swojej matki na podstawie zawartej w tym samym dniu umowy darowizny. Do zgłoszenia podatniczka dołączyła umowę darowizny i dowód wpłaty dokonanej przez nią samą na jej rachunek bankowy z wyszczególnieniem w tytule wpłaty, że jest to darowizna od matki.
Organ podatkowy w wyniku postępowania podatkowego uznał, że darowizna ta nie spełniła wszystkich wymogów powodujących jej zwolnienie od opodatkowania określonych w art. 4a ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. 2009 r. nr 93, poz. 768). Przepis ten wprowadza obowiązek udokumentowania przekazania pieniędzy na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez SKOK. W ocenie organu podatkowego ten obowiązek nie został spełniony, ponieważ wpłaty dokonała osoba obdarowana, a nie darczyńca.
Podatniczka argumentowała, że matka nie mogła osobiście wpłacić pieniędzy na rachunek córki, bo specyfika jej konta umożliwiała wpłatę pieniędzy tylko posiadaczowi rachunku. W związku z tym na podstawie ustnego pełnomocnictwa do wpłaty kwoty darowizny dokonanego przy okienku kasowym przekazała córce pieniądze i dokonała wpłaty, zaznaczając, że jest to darowizna od matki.
NSA nie podzielił stanowiska organu podatkowego i godząc się z wyrokiem sądu I instancji, uznał, że omawiany przepis nie określa jednoznacznie, czy wpłacającym ma być darczyńca, czy też wystarczy, że dokona osobiście dyspozycji wpłaty. Stanowisko organów podatkowych jest więc nadinterpretacją przepisów ustawy i ograniczeniem możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. II FSK 1953/09