Domek letniskowy nie zaspokajający podstawowych potrzeb mieszkalnych jest objęty podatkiem od nieruchomości według stawki dla budynków pozostałych, a nie mieszkalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że tylko w przypadku domków, które zaspokajają podstawową potrzebę mieszkalną, może zostać zastosowana stawka podatku od nieruchomości dla budynków mieszkalnych. Należy ją stosować do budynków, w których podatnicy mieszkają na stałe. W przypadku domków letniskowych, które są wyposażone w media niezbędne do mieszkania, ale w których podatnicy przebywają przez część roku (głównie w okresie letnim), zastosowanie znajdzie stawka podatku dla budynków pozostałych.
Przypomnijmy, że stawka dla budynków mieszkalnych jest ponad 10 razy niższa niż dla budynków pozostałych. W 2010 roku maksymalna stawka od budynków mieszkalnych wynosi 0,65 zł, a od pozostałych – 6,88 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej.
W omawianym wyroku skarżący twierdzili, że burmistrz miasta ustalił im podatek według błędnej stawki. Ich zdaniem od budynku, w którym są prawie wszystkie media oraz możliwość ogrzewania w zimie, należało zastosować stawkę dla budynków mieszkalnych.
Sąd też uwagę, że w ewidencji gruntów i budynków sporny budynek oznaczony jest jako budynek letniskowy. Zapisy w ewidencji są wiążące dla burmistrza, który wydał decyzję podatkową. Wyrok jest nieprawomocny.
Sygn. akt III SA/Wa 520/10