Do ewidencji środków trwałych zaliczane są tylko te elementy stacji benzynowej, które są budynkiem. Podlegają one w całości amortyzacji według stawki 2,5 proc.
ORZECZENIE
Zapadł korzystny wyrok dla właścicieli stacji benzynowych. Istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy składniki majątku trwałego składające się na stację benzynową należy traktować jako jeden środek trwały określony w Klasyfikacji Środków Trwałych pod symbolem 103 „Budynki usługowe” podlegające amortyzacji według stawki 2,5 proc. czy jako poszczególne środki trwałe amortyzowane według oddzielnie określonych stawek. Chodziło o takie składniki, jak: pawilon handlowy stacji, paliw, dystrybutory połączone ze zbiornikami, wiata (zadaszenie), przyłącza do zbiornika LPG oraz infrastruktura techniczna. Naczelnik urzędu skarbowego w interpretacji przychylił się do stanowiska podatnika, który uznał, że powyższe składniki majątku należy amortyzować oddzielnie. Interpretacji tej nie podzielił jednak dyrektor izby skarbowej, który zmienił postanowienie naczelnika. Zdaniem dyrektora wszystkie elementy stacji paliw należy zakwalifikować do rodzaju 103 KŚT i amortyzować według stawki 2,5 proc.
WSA w Szczecinie uznał, że niewłaściwe byłoby odwołanie do definicji określonej w rozporządzeniu ministra gospodarki, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której zostały określone stawki amortyzacji środków trwałych, nie powołuje się na takie rozporządzenie. Także KŚT nie zawiera takiego odesłania. Sąd argumentował, że podstawę do oceny, czy zespół składników majątkowych stanowi jeden środek trwały, stanowić może jedynie KŚT. WSA zauważył także, że do rodzaju 103 KŚT można zakwalifikować jedynie te obiekty stacji paliw, które są budynkiem, a nie cały zespół obiektów rzeczowych składających się na przedsięwzięcie gospodarcze w zakresie dystrybucji paliw.
Sygn. akt I SA/Sz 56/08 i I SA/Sz 57/08