Usługa SWIFT umożliwiająca komunikację między bankami jest usługą pośrednictwa finansowego, a nie usługą elektroniczną, więc nie podlega VAT.
ORZECZENIE
Jeden z banków wystąpił o interpretację w sprawie opodatkowania VAT tzw. usługi SWIFT. System ten umożliwia bankom komunikowanie się między sobą. Pozwala m.in. na zlecenie przelewu, otrzymania przelewu, założenia lokaty, założenia depozytu, udzielenie kredytu czy obciążenie płatności odsetkowych.
Usługodawcą jest belgijska firma zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Zdaniem banku miejscem świadczenia i opodatkowania usług SWIFT jest Polska. Usługi te podlegają jednak zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. W Polsce powstaje obowiązek ujmowania wartości z tytułu nabycia tych usług w fakturach wewnętrznych.
Organy podatkowe były innego zdania. W ich ocenie świadczone na rzecz banku usługi systemu SWIFT są usługą elektroniczną i stanowią jej import. Bank jako nabywca usług musi więc rozliczyć należny VAT z tytułu importu na terytorium kraju ze stawką 22 proc.
Sąd I instancji uwzględnił skargę banku. W jego ocenie usługi świadczone przez SWIFT należało zakwalifikować do usług pośrednictwa finansowego, a nie do usług elektronicznych. Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że dla określenia danego świadczenia jako usługa elektroniczna nie jest wystarczający sam elektroniczny sposób komunikacji między stronami. Ponadto WSA zauważył, że wyodrębnienie usług elektronicznych ma znaczenie tylko do celów ustalania miejsca ich świadczenia i miejsca opodatkowania. Do innych celów, np. ustalenia właściwej stawki VAT czy prawa do zwolnienia, pozostają one innymi usługami, kwalifikowanymi ze względu na ich materialną treść (zawartość).
Organ podatkowy zaskarżył korzystny dla banku wyrok. Jednak Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie jest uzasadniona. Sąd nie zgodził się z organami podatkowymi, że dla kwalifikacji usługi znaczenie ma wyłącznie forma jej wykonania. W jego ocenie, dokonując kwalifikacji danej czynności, należy kierować się przede wszystkim funkcją prawną czynności. W spornej sprawie funkcja prawna, czyli cel usługi SWIFT, sprowadza się do weryfikacji płatności. W rzeczywistości więc umożliwia bankom komunikowanie się między sobą, aby te mogły wykonywać czynności bankowe. Taka ich istota pozostaje zatem w ścisłym związku z czynnościami polegającymi na pośrednictwie finansowym, i to bez względu na to, jak będą one realizowane.
W ocenie NSA, nawet gdyby usługa SWIFT była wykonywana wyłącznie w sposób wyczerpujący definicję usług elektronicznych, samo w sobie nie wykluczałoby to możliwości zakwalifikowania tej usługi do czynności pośrednictwa finansowego. Taki jest jej cel (czyli istota) albo funkcja prawna, która powinna posiadać decydujący wpływ na kwalifikację czynności i związane z tym konsekwencje prawne.
Piotr Bańdura, konsultant, specjalista Zespołu Podatków Pośrednich PricewaterhouseCoopers, podkreśla, że wyrok w sprawie usługi SWIFT ma istotne znaczenie dla większości podmiotów z sektora finansowego.
- Stanowi on doskonały argument przeciwko podejmowanym przez organy skarbowe próbom uniemożliwienia stosowania zwolnienia dla usług pomocniczych do usług finansowych w przypadku ich świadczenia z wykorzystaniem technologii informatycznej - podkreśla ekspert.
Zauważa ponadto, że organy posłużyły się art. 8 ust. 3 ustawy o VAT wyłączającym stosowanie statystyki publicznej w odniesieniu do usług elektronicznych w rozumieniu rozporządzenia WE nr 1777/2005. Naczelny Sąd Administracyjny jednak takie podejście zakwestionował.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. akt I FSK 1582/08
Ważne!
Dla kwalifikacji usługi znaczenie ma wyłącznie forma jej wykonania. Dokonując kwalifikacji danej czynności, należy kierować się przede wszystkim jej funkcją prawną
SŁOWNIK
SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication) - system, który umożliwia bankom komunikowanie się między sobą i pozwala np. na zlecenie przelewu, otrzymanie przelewu, założenie lokaty, założenie depozytu, udzielenie kredytu czy obciążenie płatności odsetkowych.