Wynagrodzenie dla wspólników z tytułu zgody na likwidację ich udziałów w spółce nie może być kosztem podatkowym – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Chodziło o spółkę z o.o., w której podjęto decyzję o umorzeniu. Za zgodę na to wspólnicy otrzymali wynagrodzenie. Spółka uznała, że jest ono kosztem podatkowym.
Przeciwnego zdania były zarówno urząd, jak i izba skarbowa, które określiły spółce wyższy CIT do zapłaty. Ich zdaniem wydatek na rzecz wspólników z tytułu umorzenia udziałów nie ma żadnego związku z przychodem. Dodatkowo nie może być kosztem podatkowym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. c ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74 poz. 397 z późn. zm.). Przepis ten nie pozwala na pomniejszenie dochodu o wydatki na umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem, powiększeniem albo ulepszeniem źródła przychodów.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku spółka argumentowała, że wynagrodzenie wypłacone wspólnikom za umorzenie ich udziałów było konieczne, aby nawiązać współpracę z Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych, więc należy je traktować jako wydatek związany z uzyskaniem przychodu. Nie przekonało to ani WSA, ani potem sądu kasacyjnego.
Sędzia NSA Tomasz Kolanowski podkreślił, że sporne wydatki nie tylko nie mogą być kosztem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10, ale także na podstawie art. 15 ustawy, gdyż nie są związane z uzyskaniem przychodu. Przypomniał, że wypłacone wspólnikom wynagrodzenie dotyczy umorzenia udziałów, a nie uzyskania przychodu dzięki inwestycji dokonanej przez TFI.
Wyrok jest prawomocny.
Wyrok NSA z 18 lipca 2013 r. (sygn. akt II FSK 2301/11).