Podatnik, który ujął nieruchomość w ewidencji środków trwałych i ją amortyzował, nie może twierdzić, że jest ona jedynie częścią innego obiektu i z tego powodu nie powinna być odrębnie opodatkowana – orzekł NSA.
Spór dotyczył wału ochronnego wokół rozległego sztucznego zbiornika wodnego (ponad 712 ha) w miejscowości Dziećkowice. Obwałowanie nie było co prawda własnością przedsiębiorstwa wodociągowego (działającego w formie spółki), ale jego poprzednik prawny ujął je w ewidencji środków trwałych, bo poczynił na nie kiedyś nakłady inwestycyjne.
Burmistrz określił więc spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za lata 2007–2012. Uznał przy tym, że obwałowanie jest budowlą w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy – Prawo budowlane, a to oznacza, że podlega ono opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Spółka nie zgadzała się ani z klasyfikacją obwałowania, ani z tym, że to ona miała płacić od niego daninę. Twierdziła, że obwałowanie nie może być traktowane jako odrębna budowla, bo jest ono po prostu elementem zbiornika i stanowi z nim nierozłączną całość. Podkreślała przy tym, że zbiornik nie jest jej własnością, bo jest on w użytkowaniu wieczystym innej spółki.
Zaznaczyła, że nie wykorzystuje obwałowania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, bo nie wykonuje żadnych czynności z nim związanych. Nie przeprowadza też jakichkolwiek konserwacji, oględzin ani napraw.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach podtrzymało w mocy decyzję burmistrza. Uznało, że spółka wykorzystywała obwałowanie na potrzeby swojej działalności, a zatem powinna zapłacić podatek. Zarzuciło przy tym spółce niekonsekwencję, ponieważ z jednej strony argumentowała ona, że obwałowanie nie jest w jej posiadaniu i nie służy jej działalności, a z drugiej rozliczała w poprzednich latach odpisy amortyzacyjne od budowli jako swoje koszty uzyskania przychodów.
Stanowisko SKO podzielił WSA w Gliwicach. Nie zgodził się z twierdzeniem spółki, jakoby obwałowanie było częścią zbiornika, a nie samodzielną budowlą. Stwierdził, że skoro nieruchomości te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych i były amortyzowane, to musiały stanowić obiekty kompletne i zdatne do użytku.
Tak samo orzekł NSA. W jego ocenie obwałowanie kwalifikowało się jako budowla, a spółka wykorzystywała je na potrzeby swojej działalności gospodarczej i w związku z tym powinna zapłacić od niej podatek – Podatnik amortyzował tę budowlę, a więc działał w ramach pewnego założenia, że potrzebuje jej do działalności gospodarczej. Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem, że nie była ona wykorzystywana i że podatek został naliczony niezasadnie – wyjaśnił sędzia Maciej Kurasz.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 11 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1828/14 i II FSK 2802/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia

Polecany produkt: Podatki 2016 cz. 1 i cz. 2 >>>