Opodatkowanie sprzedaży wysyłkowej na terenie innych państw UE nie wpływa na przychody i koszty w Polsce – orzekł WSA w Gdańsku.
Sprawa dotyczyła firmy handlującej e-papierosami, która wysyłała towar do klientów w Polsce i Finlandii. Od sprzedaży na terenie Polski płaciła VAT, a od sprzedaży na rzecz finlandzkich odbiorców – podatek od wartości dodanej.
Wątpliwości pojawiły się w związku z przepisami o podatku dochodowym. Artykuł 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT mówi, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Nie wspomina natomiast o podatku od wartości dodanej. Tak samo art. 16 ust.1 pkt 46 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik może go odliczyć od podatku.
Spółka uważała jednak, że powinna traktować podatek od wartości dodanej tak jak VAT. Wniosek o interpretację złożyła w związku z rozbieżnymi interpretacjami. Część izb skarbowych każe zaliczać podatek od wartości dodanej do przychodów i kosztów. Ale są też odmienne pisma, w tym wyjaśnienie Ministerstwa Finansów z 2005 r. (nr PB3-1725/8213-280/WK/05).
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zgodził się z interpretacjami, które nakazują traktować podatek od wartości dodanej inaczej niż VAT. Wyjaśnił, że ustawa o VAT rozróżnia te dwa rodzaje daniny i gdyby ustawodawca chciał, żeby oba podatki nie stanowiły przychodu i koszt, to przepisy ustawy o CIT brzmiałyby inaczej.
Inaczej orzekł WSA w Gdańsku. Powołał się na wyrok NSA (sygn. akt II FSK 1545/11), z którego wynika, że mechanizm i konstrukcja obu podatków są identyczne. Dlatego uznał, że podatek od wartości dodanej powinien być rozliczany tak samo jak VAT, którego co do zasady nie rozlicza się w przychodach ani kosztach (a wyjątkowo tylko może być on kosztem, gdy nie można go odliczyć od podatku należnego).
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gdańsku z 5 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 1161/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia