Wspólne przedsięwzięcie TVP i Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy nie jest wzajemną usługą podlegającą opodatkowaniu – orzekł WSA w Warszawie
Sąd uznał, że obopólne działanie z korzyścią dla każdej strony, ale bez cech odpłatności, nie jest świadczeniem usług.
Zarówno fundacja WOŚP, jak i TVP SA były autorami scenariusza, a prawo do programu stanowiło ich wspólną własność. Umówiły się, że obie odpowiadają za część wkładów rzeczowych i finansowych (np. wydruk i dystrybucję druków, billboardy, wystawienie na licytację złotych kart i serduszek), a za część z nich będzie odpowiadać tylko spółka (np. wynajem studia, wozów transmisyjnych i radiowych do obsługi studia i miejsca, gdzie odbywał się koncert).
Telewizja sądziła, że nie powinna płacić VAT od realizowanych przez nią czynności na rzecz wspólnego przedsięwzięcia. Problem polegał na tym, że w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT usługą jest każde świadczenie, które nie stanowi dostawy.
TVP uważała, że w przepisie chodzi tylko o takie świadczenia, w przypadku których istnieje bezpośredni konsument odnoszący korzyść majątkową. A tutaj takiego odbiorcy nie ma – tłumaczyła. Wskazywała, że nie podlegają VAT świadczenia wykonywane zasadniczo na własną rzecz. Podkreślała też, że ani ona, ani fundacja nie mogą być określane jako usługodawca względem drugiej strony umowy ani jako konsument wzajemnej usługi. Chodziło przecież o wspólne przedsięwzięcie, świadczenia stron były wykonywane na rzecz realizacji wspólnego celu, a nie na rzecz siebie nawzajem – argumentowała.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał jednak, że TVP wykonała usługi na rzecz fundacji i powinna zapłacić VAT (interpretacja nr IPPP1/443-667/14-2/MP). Świadczeniem jest w tym przypadku zobowiązanie stron do wykonania względem siebie określonych usług, np. reklamowych, czy też przeniesienia wzajemnie na siebie autorskich praw majątkowych do scenariusza – stwierdził dyrektor izby. Wyjaśnił, że wynagrodzeniem TVP będzie wartość świadczenia wzajemnego na rzecz fundacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę interpretację. Orzekł, że aby można było mówić o świadczeniu wzajemnym, konieczne jest ustalenie jego wynagrodzenia .
W tej sprawie nie można tego zrobić, bo umowa ewidentnie wskazywała, że świadczenia nie będą wykonywane odpłatnie, tylko na rzecz wspólnego celu. Nawet jeśli cele te są dla każdej ze stron umowy odmienne, to nie wyklucza to, że wykonywane czynności można uznać za niepodlegające opodatkowaniu – dodał sąd. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 4 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa III SA/Wa 3979/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia