Adres pocztowy nie może być uznany za miejsce siedziby działalności gospodarczej. Zwłaszcza gdy mieści się pod nim lokal nienadający się do podejmowania istotnych decyzji dotyczących ogólnego zarządzania – orzekł NSA
Chodziło o spółkę z.o.o, która po prawidłowym zarejestrowaniu swojej siedziby w Krajowym Rejestrze Sądowym złożyła wniosek o zarejestrowanie jej jako czynnego podatnika VAT. Urzędnicy skarbowi pojechali na miejsce zadeklarowanej przez spółkę siedziby i ustalili, że jest to lokal w piwnicy, na dodatek bez okien. Stwierdzili, że absolutnie nie jest to miejsce przystosowane do pełnienia funkcji siedziby.
Z tego powodu urząd odmówił spółce zarejestrowania. Zwrócił też uwagę na to, że właściciel mieszkania upoważnił spółkę do korzystania z piwnicy, ale zarazem zobowiązał się przekazywać jej korespondencję na całkiem inny, wskazany przez nią adres.
Odmawiając rejestracji, urząd podkreślił, że spółka może dowolnie wybrać miejsce swojej siedziby, ale musi być ona faktyczna, zgodna z rzeczywistością.
Spółka twierdziła, że bezpodstawnie odmówiono jej prawa do rejestracji jako podatnika VAT. Podkreślała, że nie ma przepisów zabraniających prowadzenia działalności gospodarczej w piwnicy, posiadania tam siedziby i adresu do korespondencji.
Dyrektor izby skarbowej podtrzymał decyzję naczelnika. Zgodził się, że podatnik ma obowiązek podać miejsce siedziby zgodne z rzeczywistością. To istotne dla obrotu gospodarczego oraz ochrony interesów finansowych innych podatników.
Skargę spółki oddalił także WSA w Krakowie. Stwierdził, że wprawdzie przepisy krajowe nie przyznają organom kompetencji do weryfikowania formularza zgłoszeniowego, ale taką możliwość daje im rozporządzenie Rady UE nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2010.268.1). Wynika z niego wprost, że organy podatkowe mają możliwość oraz obowiązek kontrolowania rzetelności zgłoszenia przed zarejestrowaniem podatnika. Sąd podkreślił, że jeżeli zgłoszenie okaże się nierzetelne, a zgłoszone dane nie spełniają celów, dla których mają zostać zarejestrowane (jakość, wiarygodność informacji, kompletność i dokładność danych), to organ ma wręcz obowiązek wydać decyzję o odmowie rejestracji.
Tak samo orzekł NSA. Podkreślił, że piwnica nie jest miejscem, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem, i miejscem posiedzeń zarządu spółki. Doświadczenie wskazuje wręcz, że lokal ten nie jest przez spółkę używany jako siedziba, a został wynajęty tylko na potrzeby wskazania adresu w zgłoszeniu, a takowego organy mają prawo nie zarejestrować.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 25 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 112/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia