Wydatkiem na nabycie lub objęcie prawa do udziału w spółce osobowej jest to, co podatnik faktycznie przeznaczył na zakup aportu, w zamian za który je uzyskuje – wynika z wyroku WSA w Warszawie.

Chodziło o podatnika, który rozważał przystąpienie do spółki osobowej poprzez wniesienie do niej wkładu niepieniężnego. Chciał wiedzieć, czy w przypadku późniejszego wystąpienia ze spółki kosztem uzyskania przychodu będzie rynkowa wartość aportu. We wniosku o interpretację przypomniał, że zgodnie z art. 24 ust. 3c ustawy o PIT dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną i otrzymania środków pieniężnych jest różnica między uzyskanym przychodem a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce. Podatnik stwierdził, że wydatki oznaczają, iż dochodzi do uszczuplenia majątku w celu pozyskania określonego dobra, np. rzeczy lub prawa. Uszczuplenie to nie musi polegać na wydaniu określonej kwoty pieniędzy. Może nastąpić także poprzez przekazanie rzeczy (wkładu niepieniężnego). W takiej sytuacji wydatek powinien być liczony jako wartość rynkowa wkładu na dzień jego wniesienia określona przez wspólników w umowie spółki. To jest bowiem, jak dowodził mężczyzna, ta wartość, którą on traci, aby w zamian uzyskać udział w spółce. Powołał się na wyrok WSA w Białymstoku (sygn. akt I SA/Bk 92/13), który orzekł, że w przypadku nabycia prawa do udziału w spółce w zamian za aport za wydatki w rozumieniu art. 24 ust. 3c ustawy o PIT należy uznać wartość przekazywanych składników majątku na dzień ich wniesienia.
Nie zgodził się z tym dyrektor warszawskiej izby skarbowej (interpretacja nr IPPB1/415-391/14-5/MT). Podkreślił, że gdy zapłatę za prawo do udziału w spółce osobowej stanowią składniki majątku wnoszone aportem, wydatkiem w świetle przepisów jest wartość historyczna tych składników, czyli to, co faktycznie przeznaczono na ich nabycie. Tak samo orzekł WSA w Warszawie, który oddalił skargę podatnika. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 30 czerwca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3266/14.