Od 1 stycznia 2009 r. ulga na jedno dziecko wynosi 1112,04 zł. Kwota ta jednak przysługuje tylko wtedy, gdy dziecko wychowywane jest cały rok.

Nowa skala podatkowa PIT, która obowiązuje od 1 stycznia 2009 r., zmieniła wysokość limitu ulgi na dzieci (ulgi prorodzinnej). Wysokość odliczenia wyznacza dwukrotność kwoty zmniejszającej podatek w pierwszym przedziale skali. Kwota zmniejszająca w 2009 roku wynosi 556,02 zł. A zatem ulga na jedno dziecko wynosi w 2009 roku 1112,04 zł.

Przypomnijmy, że w 2008 roku ulga na dzieci to 1173,70 zł, zaś w rozliczeniu za 2007 rok było to 1145,08 zł. A zatem ulga na dzieci jest w 2009 roku niższa nawet od tej, z której mogliśmy korzystać w pierwszym roku obowiązywania tego odliczenia. To cena, jaką musimy zapłacić za niższe stawki PIT.
O wiele istotniejsza niż zmiana limitu jest zmiana zasad obliczania ulgi na dzieci. Przede wszystkim ulga ma być odliczana proporcjonalnie. Odliczenie będzie przysługiwało za okres od urodzenia dziecka do końca okresu, w którym przysługuje ulga (np. ukończenia przez dziecko studiów). W przypadku dzieci, które dopiero się urodziły albo tych, które przestały w ciągu roku spełniać warunki uprawniające rodziców do korzystania z ulgi (np. stały się pełnoletnie i nie uczą się dalej albo też są pełnoletnie i przestały się uczyć, albo ukończyły 25 lat), oznacza to zmniejszenie kwoty przysługującego odliczenia proporcjonalnie do okresu, w którym te warunki były spełnione. Jeśli zatem np. dziecko studiuje i ukończy 25 lat w kwietniu, ulga będzie przysługiwała rodzicom tylko za cztery miesiące. Podobnie gdy dziecko urodzi się w grudniu, rodzicom ulga będzie przysługiwała tylko za grudzień, a zatem odliczą zaledwie 1/12 ulgi. Dziś w takich przypadkach ulga przysługuje rodzicom za cały rok.
W zamian za te ograniczenia nastąpi rozszerzenie ulgi na opiekunów prawnych. Dziś nie mają oni prawa korzystać z tego odliczenia.