Wydatki na zakup kanapy dla osoby niepełnosprawnej nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Kanapa nie jest sprzętem zaleconym przez lekarza.

Izba Skarbowa w Katowicach rozstrzygnęła kwestię, czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej możliwe jest odliczenie w zeznaniu podatkowym zakupu kanapy narożnej tapicerowanej.
Podatniczka jest osobą niepełnosprawną ruchowo, poruszającą się o kulach, całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji. Z powodu trudności z podejściem, siadaniem i podnoszeniem się z niskiego tapczanu zmuszona była do zakupu kanapy o odpowiedniej do jej ograniczeń ruchowych wysokości i twardości. Zdaniem podatniczki wydatki na zakup kanapy podlegają odliczeniu w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Innego zdania był jednak dyrektor izby skarbowej. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; dalej ustawa o PIT) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.
Z treści art. 26 ust. 7a ustawy o PIT wynika, że za wydatki rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione m.in. na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Ustawodawca poprzez określenie niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych traktuje tylko sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej jej wykonywanie czynności życiowych. Osobą uprawnioną do stwierdzenia, czy dane urządzenie jest niezbędne w rehabilitacji, jest lekarz specjalista.
W omawianym przypadku lekarz specjalista (odpowiedni do niepełnosprawności podatniczki) nie stwierdził, że narożna kanapa tapicerowana stanowi dla wnioskodawczyni sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych.
Decyzja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 lipca 2007 r. (nr IPB2/4117-56/07).
EWA MATYSZEWSKA