Art. 20 ust. 3 ustawy o PIT, dotyczący nieujawnionych źródeł przychodów, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 i art. 217 ustawy zasadniczej – uznał Trybunał Konstytucyjny

Przepis straci moc po 18 miesiącach od opublikowania wyroku w Dzienniku Ustaw. Czterech sędziów zgłosiło zdania odrębne.

Trybunał, obradujący w pełnym składzie, rozpoznał dziś dwa wnioski: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Oba sądy domagały się wyjaśnienia, czy art. 20 ust. 3 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. jest zgodny z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 oraz 84 i 217 konstytucji.

Rozprawie przewodniczył prezes TK Andrzej Rzepliński, a sędzią-sprawozdawcą był wiceprezes TK Stanisław Biernat.

Dzisiejszy wyrok to drugie rozstrzygnięcie w sprawie nieujawnionych źródeł przychodów. W pierwszym – z 18 lipca 2013 r. (sygn. akt SK 18/09) – Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjny art. 20 ust. 3 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym w latach 1998-2006. Przepis ten pozwalał organom podatkowym ustalać przychody z nieujawnionych źródeł na podstawie poniesionych przez podatnika w danym roku wydatków i zgromadzonego mienia.

Trybunał stwierdził rok temu, że „jakkolwiek zapadłe orzeczenie nie odnosi się do art. 20 ust. 3 PIT w jego aktualnym brzmieniu, to rozważany przepis jest obarczony – w zbliżonym, jeśli nie identycznym, stopniu – tymi samymi mankamentami, które były powodem stwierdzenia niekonstytucyjności jego poprzedniej wersji”. Ponadto, obecne brzmienie jest niemal identyczne z brzmieniem przepisu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Eksperci oczekiwali więc, że dzisiejsze rozstrzygnięcie będzie identyczne albo bardzo podobne do tego sprzed roku.