W 2021 r. mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej będą mogli dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w wyższej wysokości. W 2020 r. łączna wartość takich odpisów nie może przekroczyć 219 000 zł. W 2021 r. będzie to kwota 226 000 zł.

Środki trwałe jednorazowa amortyzacja - co to jest i kogo dotyczy?

Kto może dokonywać jednorazowej amortyzacji? Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz mali podatnicy.

Od początku 2018 r. obowiązuje przepis, zgodnie z którym limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów został podwyższony z 3500 zł do 10 000 zł. Stosowne zmiany w ustawie o PIT, a także w ustawie o CIT, wprowadziła tzw. duża nowelizacja ustaw o podatkach dochodowych. Nowy limit dotyczy składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r.

W roku 2020 z uwagi na pandemię koronawirusa wprowadzono również możliwość zaliczenia do kosztów jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dla firm produkujących towary związane z przeciwdziałaniem COVID-19 np. do produkcji maseczek ochronnych, respiratorów, środków odkażających, medycznej odzieży ochronnej, ochraniaczy na obuwie, rękawiczek, okularów, gogli, środków do dezynfekcji i higieny rąk. Odpis ma charakter jednorazowy i dotyczy środków trwałych nabytych w okresie od 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu CIVID-19.

Kiedy mamy do czynienia z momentem dokonania odpisu amortyzacyjnego?

To dowolny miesiąc roku podatkowego, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie wcześniej jednak niż miesiąc wprowadzenia go do tej ewidencji. Jeżeli z uwagi na limit jednorazowej amortyzacji podatnik nie mógł jednorazowo zamortyzować środka trwałego, to od następnego roku podatkowego kontynuuje jego amortyzację, dokonując odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną lub liniową. Suma odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć wartości początkowej tego środka trwałego.

Limit amortyzacji jednorazowej 2021

Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grup 3–8 Klasyfikacji. Z kręgu środków wyłączone są samochody osobowe, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dotyczy to wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 100 tys. złotych łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Limit w tej wysokości obowiązuje od 2011 roku. Wcześniej był dwukrotnie wyższy. W 2020 r. była to kwota 219 000 zł w 2021 to 226.000 zł

Kwota 100 tys. zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych obejmują:

  • grupa 3 – kotły i maszyny energetyczne,
  • grupa 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
  • grupa 5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne,
  • grupa 6 – urządzenia techniczne,
  • grupa 7 – środki transportu,
  • grupa 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Przy określaniu ww. limitu, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Dotyczy to następujących składników:

I środków trwałych, które obejmują:

  • stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
  • budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  • maszyny, urządzenia i środki transportu,
  • inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu;

- niezależnie od przewidywanego okresu używania:

  • przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
  • budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
  • składniki majątku, wymienione w pierwszej części listy środków trwałych (tj. budowle, budynki, lokale, maszyny, urządzenia itd.), niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
  • tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU 30.11);

II. wartości niematerialnych i prawnych, które obejmują:

  • nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
  • spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
  • spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
  • prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  • autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  • licencje,
  • prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  • wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
  • - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu;
  • niezależnie od przewidywanego okresu używania:
  • wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

- kupna,

- przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,

  • wartość firmy, jeżeli w związku z przeniesieniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa wartość ta została opodatkowana w państwie członkowskim Unii Europejskiej podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 30da - w przypadku gdy przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część przenoszone są z tego państwa,
  • koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
  • produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
  • techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
  • z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
  • składniki majątku, wymienione w pierwszej części listy wartości niematerialnych i prawnych (tj. spółdzielcze prawa, prawa majątkowe, licencje itd.), niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

W przypadku gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych stosując odpowiednią metodę amortyzacji albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Co ważne w tym przypadku, tj. gdy wartość początkowa składnika majątku nie przekracza 10 000 zł, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Pomoc De Minimis – amortyzacja

Przy określaniu limitu jednorazowego odpisu amortyzacyjnego nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Prawo do skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach wskazanych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Jednorazowa amortyzacja to nie obowiązek. Podatnik sam podejmuje decyzję, czy z niej skorzysta. Dokonując amortyzacji jednorazowej przedsiębiorca powinien uzyskać zaświadczenie o skorzystaniu z tej formy pomocy de minimis.

W tym celu należy złożyć wniosek o wydanie takiego zaświadczenia oraz:

  • dokument potwierdzający zakup środka trwałego wraz z dowodem zapłaty,
  • ewidencję środków trwałych,
  • dowód dokonania odpisów amortyzacyjnych (np.: kopia KPiR),
  • oświadczenie o metodzie amortyzacji, jaka byłaby przyjęta dla środka trwałego, gdyby nie zastosowano jednorazowej amortyzacji,
  • kopie zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis w okresie bieżącego roku kalendarzowego oraz dwóch poprzedzających go lat kalendarzowych albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie albo w przypadku, gdy podatnik wcześniej nie korzystał z takiej formy pomocy, oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy de minimis w tym okresie,

informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis dotyczące wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy de minimis.

Poza koniecznością dopełnienia wymogów formalnych każdy przedsiębiorca powinien właściwie udokumentować fakt skorzystania z amortyzacji jednorazowej w księgowości swojej firmy. Konieczne jest dokonanie odpowiedniego wpisu w ewidencji środków trwałych oraz podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Jednorazowa amortyzacja komputera 2021

Wartością początkową komputera - środka trwałego stanowi jego cena nabycia czyli kwota należna zbywcy (plus) koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Wartość początkową środków trwałych otrzymanych w drodze spadku, darowizny lub inny sposób ustala się w oparciu o wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Jeśli wartość początkowa komputera nie przekracza 10000 zł, podatnicy mogą albo dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo dokonać amortyzacji jednorazowej w miesiącu oddania komputera do używania.

W przypadku komputerów, których wartość początkowa przekracza 10000 zł, dopuszczalne jest dokonanie jednorazowej amortyzacji. Jednak mogą to zrobić tylko:

  • mali podatnicy oraz
  • podatnicy, którzy w danym roku rozpoczęli działalność gospodarczą.

Natomiast amortyzacja metodą liniową polega na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Komputery mogą być również amortyzowane metodą degresywną. Polega ona na amortyzacji z zastosowaniem stawek amortyzacji podwyższonych o współczynnik 2,0.

W przypadku używanych lub ulepszonych komputerów w grę wchodzi również amortyzacja metodą indywidualnych stawek amortyzacji.

Jednorazowa amortyzacja do 100 tys. zł - przykłady

Stosownie do art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o CIT, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: maszyny, urządzenia i środki transportu. Te środki trwałe mają przewidywany okres używania dłuższy niż rok, są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Np. zakup maszyny na kwotę FV 78 tys. do produkcji jednorazowej medycznej odzieży ochronnej ma związek ze sprzedażą opodatkowaną (gdyż taką będzie sprzedaż odzieży wyprodukowanej za pomocą tej maszyny). To środek trwały, gdyż stanowi ona własność podatnika, została nabyta, jest kompletna i zdatna do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres jej używania jest dłuższy niż rok oraz będzie wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (tj. produkcji jednorazowej odzieży ochronnej). Zatem spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia tej maszyny.

Przedmioty droższe niż 10 tys. zł, które są własnością lub współwłasnością przedsiębiorcy, a ich przewidywany okres użytkowania na cele firmowe przekracza rok, co do zasady powinny znaleźć się w ewidencji środków trwałych, a ich zakup powinien być amortyzowany. Jednak i wtedy mali przedsiębiorcy (oraz rozpoczynający działalność gospodarczą) mają prawo zastosować amortyzację jednorazową w ramach pomocy de minimis. Dotyczy ona środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz może być stosowana do równowartości kwoty 50 tys. euro łącznej wartości tych odpisów.

Odpis amortyzacyjny księgowany jest w miesiącu przyjęcia środka trwałego do użytkowania.