Stosowanie polsko-szwajcarskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 2 września 1991 r. rodziło wiele praktycznych komplikacji, m.in. w zakresie opodatkowania dywidend. Czy problemy zostały rozwiązane?
Wątpliwości dotyczyły dywidend wypłacanych z Polski do Szwajcarii. Zgodnie z przyjętymi przez nasz kraj przepisami dyrektywy EWG nr 90/435/EEC (tzw. Parent-Subsidiary-Directive) dywidenda wypłacana przez polskie spółki szwajcarskim udziałowcom, będącym spółkami kapitałowymi, była zwolniona z podatku pobieranego u źródła po spełnieniu warunków formalnych. Chodzi tu o wymogi opisane w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.).
Powyższe zwolnienie z opodatkowania w Polsce dywidend wypłacanych na rzecz szwajcarskich spółek kapitałowych funkcjonowało bez przeszkód aż do końca 2010 r. Nowelizacja ustawy o CIT uchwalona w 2010 r. wprowadziła jednak od 1 stycznia 2011 r. dodatkowe warunki stosowania zwolnień lub obniżenia stawki podatku u źródła.
Jednym z nowych warunków zwolnienia dla dywidend wypłacanych do innego kraju Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego stało się to, aby zawarta z tym państwem umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierała klauzulę wymiany informacji. Ten sam warunek stosuje się do obniżenia stawki podatku pobieranego u źródła od odsetek i należności licencyjnych. Tymczasem jedyną polską umową podatkową, która nie spełniała wspomnianego warunku w 2011 r., była właśnie umowa ze Szwajcarią.
Wprawdzie 20 kwietnia 2010 r. podpisany został dodatkowy protokół do niej, wprowadzający wymaganą ustawowo klauzulę wymiany informacji, jednak formalnie jej obowiązywanie rozpoczęło się dopiero od 1 stycznia 2012 r.
W praktyce więc dywidendy wypłacane na rzecz szwajcarskich spółek kapitałowych w całym 2011 r. nie korzystały z pełnego zwolnienia podatkowego, a jedynie z obniżonej do 5 proc. stawki podatkowej, co wynikało bezpośrednio z treści art. 10 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.