Naczelnik urzędu skarbowego może wydać podatnikowi wyłącznie dokument uwzględniający dane, które są mu znane i których źródłem są przepisy podatkowe.
Mężczyzna, którego syn zabiegał o stypendium studenckie, potrzebował w związku z tym od US zaświadczenia o uzyskanych w danym roku przychodach i dochodach. Urząd taki dokument dla niego sporządził. Wziął pod uwagę złożoną przez podatnika deklarację PIT-37 i wykazane w niej kwoty. Zainteresowany zakwestionował jednak niektóre dane. Według niego urzędnicy zaniżyli wartość pobranych od jego wynagrodzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zażądał zmiany zaświadczenia.
Urząd skarbowy zwrócił się do ZUS o wyjaśnienia, ale nie zmienił treści zaświadczenia. Stwierdził, że na podstawie art. 27b ust. 2 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 proc. podstawy wymiaru tej składki. Dlatego wartości podane w pierwotnym zaświadczeniu są prawidłowe. Podatnik złożył odwołanie do izby skarbowej.
Ta wyjaśniła mu, że zaświadczenie mogłoby zostać zmienione, gdyby przedstawił inne dokumenty, świadczące o przysługującym mu prawie do odliczenia w wyższej kwocie składek z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego. Tego jednak nie zrobił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie nie stanął po stronie podatnika. Przypomniał, że zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 z późn. zm.) osoba ubiegająca się o pomoc materialną powinna do wniosku dołączyć zaświadczenia o dochodzie podlegającym opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych dotyczące każdego członka rodziny i wydane przez właściwy urząd skarbowy. Dokument ten ma zawierać informacje, m.in. o wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych od podatku. Dlatego też według WSA urząd nie mógł uwzględnić innej kwoty składek, nawet jeśli faktycznie zostały pobrane przez ZUS w wyższej wysokości.
Naczelny Sąd Administracyjny również nie przyznał racji rodzicowi. Podkreślił, że wydając zaświadczenie urząd kieruje się przepisami podatkowymi – w tym przypadku ustawą o PIT. Ta zaś wskazuje wysokość przysługującego podatnikowi odliczenia.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 24 września 2013 r. (sygn. II FSK 62/12).