NSA skierował wczoraj pytanie prejudycjalne do TSUE. Nie jest pewien, czy polskie regulacje odnoszące się do korekty podatku od towarów i usług są zgodne z unijną dyrektywą 2006/112/WE.
Wątpliwość sądu wzbudził art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Przepisy te odnoszą się do możliwości korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia towaru zakwalifikowanego jako środek trwały. Chodzi o taką sytuację, kiedy podatnik początkowo wykorzystywał zakupiony towar do czynności niepodlegających opodatkowaniu (nie miał więc prawa do odliczenia VAT), a następnie zaczął wykonywać czynności opodatkowane VAT (umożliwiające odliczenie). Zgodnie z polskimi regulacjami podatnik nie może w takim przypadku dokonać jednorazowej korekty, ale może ją realizować w ciągu kolejnych 5 lat (a w przypadku nieruchomości – 10 lat), licząc od roku, w którym towary te zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego.
Sąd rozpatrywał sprawę jednej z gmin, która wystąpiła o interpretację podatkową. W latach 2007–2010 rozbudowała halę sportową przy szkole podstawowej. W związku z inwestycją kupiła wiele materiałów i usług (projekt, wykonanie). Inwestycja została przekazana szkole w trwały zarząd (czynność ta nie podlega opodatkowaniu, a zatem kupione przez gminę towary i usługi nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych). Natomiast po wybudowaniu samorząd zamierzał przekazać halę w dzierżawę. W związku z tym, że w trakcie inwestycji gmina nie odliczała VAT, spytała ministra finansów o możliwość korekty podatku wtedy, kiedy dzierżawa dojdzie do skutku (jest ona odpłatnym wykonywaniem czynności opodatkowanych).
Gmina uważała, że może skorzystać z jednorazowej korekty. Minister finansów twierdzi, że korekta powinna być rozłożona na 10 lat. WSA w Szczecinie przyznał rację ministrowi. NSA rozpozna kasację po wydaniu orzeczenia przez TSUE.
ORZECZNICTWO
Postanowienie NSA z 25 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1135/12).