Przedsiębiorca, który prowadzi sezonową działalność, jest takim samym płatnikiem podatku dochodowego jak każdy inny pracodawca. Musi m.in. odprowadzać zaliczki za swoich pracowników.

Czy przedsiębiorca jest płatnikiem przy umowie-zleceniu

Mieszkaniec kurortu zamierza otworzyć punkt gastronomiczny przy plaży. Turystów będą obsługiwały osoby zatrudnione na umowy-zlecenia. Czy będzie musiał odprowadzać zaliczki na PIT za swoich pracowników?
Osoby, które prowadzą działalność sezonową, zatrudniając pracowników, stają się płatnikami PIT z tytułu wypłacanych należności. W rezultacie muszą pobierać zaliczki na podatek i przekazywać je właściwym urzędom skarbowym. Obowiązki płatnika ciążą także na przedsiębiorcach, którzy zamiast umowy o pracę zawierają ze współpracownikami umowy cywilnoprawne.
Wyjaśnijmy, że odrębnym źródłem przychodów w PIT jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z niej uznaje się m.in. te z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy-zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście powoduje, że na dokonującym wypłat z takiego tytułu ciąży obowiązek płatnika podatku dochodowym od osób fizycznych.
Płatnicy zobowiązani są pobierać zaliczki na PIT, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów oraz o potrącone składki na ubezpieczenia społeczne, najniższą stawkę podatkową określoną w skali (18 proc.). Koszty podatkowe w przypadku umów-zleceń są zryczałtowane i wynoszą 20 proc. uzyskanego przychodu. Zaliczkę od tak ustalonych dochodów zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej ze środków podatnika przez płatnika.
Płatnicy przekazują zaliczki na podatek na rachunek urzędu skarbowego – w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym je pobrali. Chodzi tu o urząd właściwy według miejsca zamieszkania płatnika (a jeżeli nie jest osobą fizyczną – według jego siedziby – lub gdy jej nie ma – miejsca prowadzenia działalności).
Płatnik, który nie obliczył, nie pobrał lub nie wpłacił zaliczek, odpowiada za nie całym swoim majątkiem. Naraża się także na odpowiedzialność karną skarbową.
Podstawa prawna
Art. 13 pkt 8, art. 22 ust. 9, art. 41 ust. 1, art. 42 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.).

Czy trzeba wystawić informację

Właściciel pensjonatu chce przyjąć na umowę-zlecenie m.in. instruktora pływania. Czy jako płatnik będzie musiał wysłać współpracownikom i urzędowi skarbowemu jakieś deklaracje czy informacje podatkowe?
Przedsiębiorca w związku z zawarciem umowy cywilnoprawnej będzie pełnił funkcję płatnika podatku. Oprócz bieżących rozliczeń z fiskusem wiążą się z tym także obowiązki informacyjne, z których należy się wywiązać – co do zasady – już po zakończeniu roku podatkowego. Do końca stycznia następnego roku przedsiębiorca będzie musiał przesłać do urzędu skarbowego właściwego według miejsca jego zamieszkania roczną deklarację według ustalonego wzoru. Jest to formularz PIT-4R (deklaracja roczna o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy). Jeśli zdarzy się, że płatnik zakończy prowadzenie działalności przed terminem złożenia deklaracji PIT-4R, powinien ją złożyć do dnia zamknięcia firmy. Deklaracja w sprawie zaliczek trafia tylko do urzędu skarbowego, nie przesyła się jej zleceniobiorcom. Im z kolei płatnik musi przesłać do końca lutego następnego roku imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone na druku PIT-11. Informacja ta w tym samym terminie musi również trafić do urzędu skarbowego.
Podstawa prawna
Art. 42 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.).

Czy od małych wypłat jest zaliczka

Przedsiębiorca potrzebuje pomocy w przygotowaniu sprzętu wodnego do sezonu letniego. Chce skorzystać z pomocy studentów, z którymi zawrze umowy-zlecenia, na podstawie których wypłaci im kwoty nie większe niż 200 zł. Czy od takiego wynagrodzenia musi potrącać zaliczkę na PIT?
Tego rodzaju świadczenia nie będą podlegały opodatkowaniu według skali podatkowej. Nie trzeba więc od nich potrącać zaliczek. Rozliczenie podatku dochodowego od takich drobnych wypłat przebiega na innych zasadach. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu m.in. zawarcia umów-zleceń czy umów o dzieło, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Z analizy tego przepisu wynika, że aby opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym miało zastosowanie, muszą być łącznie spełnione trzy warunki:
● umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
● kwota należności nie przekracza 200 zł,
● wysokość należności wynika z umowy.
Jeżeli wynagrodzenie wypłacane jest w takich okolicznościach, podatek dochodowy wynosi 18 proc. przychodu. Jest pobierany bez pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania. Ponieważ rozliczenie ma postać zryczałtowaną, przychodów takich nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej.
Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika. Dodatkowo płatnik do końca stycznia następnego roku przesyła do tego samego urzędu skarbowego deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o PIT. Mowa tu o deklaracji PIT-8AR. Płatnik nie ma obowiązku wystawiania pracownikom informacji PIT-11.
Podstawa prawna
Art. 30 ust. 1 pkt 5a, ust. 3 i ust. 8, art. 42 ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Czy konieczne jest nadanie numeru NIP

Podatnik przeprowadził się na Mazury. Chciałby podjąć działalność sezonową polegającą na wynajmie kajaków turystom. Czy musi zarejestrować działalność i uzyskać NIP?
Firma sezonowa – jak każda inna – wymaga dopełnienia procedur rejestracyjnych, również na potrzeby rozliczeń podatkowych. Podstawą rozpoczęcia działalności jest wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (w tym celu złożyć należy wniosek CEIDG-1. Można to zrobić także w formie elektronicznej).
Dla przedsiębiorców numerem identyfikacyjnym w CEIDG oraz właściwym identyfikatorem w kontaktach z administracją podatkową jest NIP nadawany przez naczelnika urzędu skarbowego. Osoby fizyczne prośbę o przyznanie go składają we wniosku o wpis do ewidencji na formularzu CEIDG-1. Po zarejestrowaniu firmy NIP zostanie nadany i umieszczony automatycznie we wpisie przedsiębiorcy w CEIDG.
Warto wskazać, że wniosek CEIDG-1 dla osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą jest jednocześnie: wnioskiem o uzyskanie, zmianę albo skreślenie wpisu w rejestrze REGON; zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym do naczelnika urzędu skarbowego (NIP); oświadczeniem o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych; zgłoszeniem albo zmianą zgłoszenia płatnika składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Podstawa prawna
Art. 14 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.).

Czy można wybrać formę opodatkowania

Osoba mieszkająca w miejscowości turystycznej zastanawia się nad podjęciem działalności handlowej albo usługowej w okresie letnim. Czy w takim przypadku będzie miała możliwość wyboru formy rozliczania się z fiskusem z podatku dochodowego?
Możliwość wyboru formy opodatkowania dotyczy każdego przedsiębiorcy podlegającego PIT, w tym wykonującego działalność sezonową. Osoby rozpoczynające działalność gospodarczą wyboru formy rozliczeń z fiskusem dokonują poprzez zaznaczenie odpowiednich pozycji we wniosku CEIDG-1 o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, który składają we właściwym urzędzie miasta czy gminy lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Integralną częścią tego wniosku jest bowiem żądanie przyjęcia oświadczenia o wyborze zasad ogólnych, podatku liniowego albo wniosku o zastosowanie zryczałtowanych form opodatkowania, tj. ryczałtu ewidencjonowanego lub karty podatkowej. W tym ostatnim przypadku konieczne jednak będzie wypełnienie dodatkowego formularza PIT-16, czyli wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej. Można go złożyć bezpośrednio w urzędzie skarbowym lub po prostu dołączyć do wniosku CEIDG-1.
Przy opodatkowaniu skalą podatkową ze stawkami 18 proc. i 32 proc. podatnik może uwzględniać koszty podatkowe i korzystać z preferencji podatkowych w postaci ulg czy łącznego opodatkowania dochodów z małżonkiem. Podatek liniowy podobnie jak skala może mieć zastosowanie do wszystkich rodzajów działalności bez ograniczeń. Stawka podatku bez względu na wysokość dochodów wynosi 19 proc. Podatnik nie ma jednak możliwości stosowania ulg podatkowych lub wspólnego rozliczenia z małżonkiem.
Zryczałtowane formy opodatkowania dotyczą zaś określonych rodzajów działalności gospodarczej. W przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych opodatkowaniu podlega przychód według stawki uzależnionej od rodzaju wykonywanej działalności. Nie ma tu możliwości pomniejszania przychodu o koszty, można korzystać tylko z niektórych ulg podatkowych, brak jest możliwości wspólnego opodatkowania małżonków.
Z kolei opodatkowanie w formie karty podatkowej dotyczy tylko określonej ustawowo działalności wytwórczej i usługowej. Wysokość stałej miesięcznej stawki karty podatkowej określanej w decyzji uzależniona jest m.in. od rodzaju działalności gospodarczej i stanu zatrudnienia. Opodatkowani w tej formie nie stosują ulg podatkowych, nie mogą też rozliczać się z mężem lub żoną.
Podstawa prawna
Art. 27, art. 30c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Art. 12, art. 23 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).