Prawo do jednorazowej amortyzacji mają co do zasady tzw. mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.
Podatnik od 2007 r. jest wspólnikiem spółki jawnej opodatkowanej na zasadach ogólnych, jednocześnie na tych samych zasadach od 2010 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. W ramach tej ostatniej w lutym 2013 r. kupił maszynę za 30 000 zł, którą chciałby jednorazowo zamortyzować. Ma jednak wątpliwości, czy spełnia definicję małego podatnika. Czy powinien brać pod uwagę jedynie przychody z indywidualnej działalności gospodarczej, czy też zsumować je z przychodami uzyskiwanymi w spółce jawnej?

Dla kogo jednorazowy odpis

Kwestie amortyzacji reguluje art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Zgodnie z nim podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem ust. 11), oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Dotyczy to pozycji zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. z 2010 r. nr 242, poz. 1622) – z wyłączeniem samochodów osobowych. Jednorazowej amortyzacji można dokonać w roku podatkowym, w którym rzeczy te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. I co ważne, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ważne wartość przychodów i kurs

Definicję małego podatnika zawiera art. 5a pkt 20 ustawy o PIT. Jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Przy ocenie spełnienia kryteriów małego podatnika, dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, należy uwzględnić:
● w przypadku osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 1 200 000 euro – przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,
● gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki niebędącej osobą prawną do limitu 1 200 000 euro – przychody wyłącznie z działalności w tej spółce, niezależnie od przychodów uzyskiwanych przez poszczególnych wspólników poza nią.

Każdy podmiot z osobną ewidencją

Skoro zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku spółki niebędącej osobą prawną dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie z jej wspólnikami.
W konsekwencji jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych może dokonać odrębnie spółka i odrębnie wspólnik prowadzący indywidualnie działalność gospodarczą. Tych przychodów nie sumuje się bowiem dla potrzeb określenia definicji małego podatnika w związku z zamiarem dokonania jednorazowej amortyzacji.
Prawo do jednorazowej amortyzacji mają co do zasady tzw. mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 tys. euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (w 2013 r. limit wynosi więc 205 tys. zł).