Zdaniem Izby Skarbowej realizacja obowiązków służbowych przez pracownika, w tym przejazdy z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem, nie może skutkować powstaniem dodatkowego przychodu.
Spółka powierza pracownikom na podstawie zawieranych umów samochody służbowe. W godzinach pracy auta dostępne są dla wszystkich pracowników i używane w kolejności, o której decyduje waga realizowanych zadań. Ponieważ jednak firma nie ma własnego parkingu, jednym z elementów umów zawieranych z wybranymi pracownikami jest zobowiązanie ich do zapewnienia bezpiecznego miejsca garażowania samochodu. W konsekwencji pracownicy użytkują firmowe auta także w ten sposób, że dojeżdżają nimi do pracy i z pracy, gdyż parkują je w bezpiecznych miejscach, w okolicach swojego miejsca zamieszkania. Czy takie dojazdy oznaczają po stronie pracowników przychód z nieodpłatnego świadczenia? Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że nie.
Zdaniem organu podatkowego realizacja obowiązków służbowych przez pracownika, w tym przejazdy z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem, nie może skutkować powstaniem dodatkowego przychodu. Przejazdy te są bowiem konsekwencją zawarcia umowy parkowania samochodu służbowego w okolicach miejsca zamieszkania pracownika. Stanowią one realizację celu służbowego.
W rezultacie przejazdy pracowników samochodem służbowym na trasie pomiędzy miejscem bezpiecznego parkowania a miejscem wykonywania pracy – o ile nie służą osobistym celom pracowników – nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Spółka nie jest obowiązana do wystąpienia w roli płatnika podatku dochodowego w związku z takimi dojazdami pracowników.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 grudnia 2012 r. sygn. IPPB2/415-831/12-5/MK