Zmienione przepisy o wymianie informacji podatkowej nie będą naruszać interesów podatników ani tajemnicy skarbowej.
Poinformowało o tym Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską (nr 8131/12). Resort tłumaczy, że wymiana informacji podatkowych stanowi podstawowy instrument umożliwiający pozyskiwanie danych o transgranicznej działalności podatników. Przepisy, które jej dotyczą, funkcjonują w Ordynacji podatkowej od 1 maja 2004 r. Natomiast konieczność modyfikacji niektórych elementów procedury wymiany informacji wynika z obowiązku implementacji do krajowego porządku prawnego dyrektywy Rady 2011/16/UE z 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającej dyrektywę 77/799/EWG.
Odnosząc się do zarzutów naruszenia tajemnicy skarbowej i interesów podatników, MF podkreśliło, że wszystkie informacje, które państwo członkowskie otrzymuje w ramach wymiany informacji podatkowych, muszą być w tym państwie zachowane w tajemnicy w taki sam sposób, jak dane otrzymane na mocy ustawodawstwa krajowego. Wskazano przy tym standardy utrzymania informacji podatkowych w poufności, jakie muszą zapewnić ustawodawstwa krajowe państw członkowskich. W polskim systemie prawnym takie gwarancje stwarzają przede wszystkim przepisy Ordynacji podatkowej o tajemnicy skarbowej. Zobowiązanie do objęcia tajemnicą otrzymanych danych, zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wnioskującego, stanowi niezbędny element wniosku o udzielenie informacji. Z kolei strona polska przed przekazaniem danych do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma obowiązek wyjaśnić, czy przepisy tego państwa zapewnią tym informacjom taki sam poziom ochrony, jak informacjom uzyskanym w tym państwie. W razie niespełnienia tego warunku wydawane jest postanowienie o odmowie udzielenia informacji.
Dyrektywa Rady 2011/16/UE przewiduje szerszy zakres informacji podlegających wymianie. MF wyjaśnia, że wymaga to wprowadzenia do Ordynacji podatkowej zmiany polegającej na objęciu wymianą wszelkich danych, które wydają się istotne do celów stosowania i wykonywania przepisów prawa w zakresie podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem VAT, ceł, akcyzy, składek na ubezpieczenie społeczne, opłaty skarbowej oraz należności o charakterze umownym, takich jak wynagrodzenia za usługi użyteczności publicznej.