Biegły rewident, który odmówi wydania opinii po przeprowadzeniu badania (za co powinien otrzymać wynagrodzenie), może mieć problemy z wyegzekwowaniem zapłaty. Do tej kwestii odniosła się Krajowa Rada Biegłych Rewidentów w komunikacie z 7 lutego.
Klienci odmawiają zapłaty
Problem ten wynika z faktu, że umowa zawarta jest na badanie, które kończy się wydaniem opinii i raportu, co wynika z art. 65 ustawy o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). Tymczasem odmowa skutkuje wydaniem stanowiska niezależnego biegłego rewidenta. Na tej podstawie klient odmawia zapłaty.
Beata Baluta, dyrektor w Komisji Nadzoru Finansowego, koordynująca współpracę z biegłymi rewidentami, podkreśla, że audytorzy odgrywają istotną rolę w kształtowaniu stabilności sektora finansowego.
To rewident, jako niezależny ekspert, ma za zadanie nadać informacji finansowej, której głównym źródłem jest sprawozdanie finansowe, klauzulę zaufania wyrażoną w formie opinii z badania.
Na podstawie tej informacji użytkownicy dokumentów sprawozdawczych, w tym KNF, podejmują swoje decyzje.
– Niezależna opinia o raportach jest szczególnie istotna w sytuacji kryzysu finansowego, kiedy to coraz częściej w celu pokazania lepszej sytuacji finansowej dochodzi do zjawiska tzw. agresywnej księgowości – twierdzi nasza rozmówczyni.
Co może zrobić rewident?
Ekspert dodaje, że rewident powinien w takiej sytuacji bezwzględnie reagować i stanowczo sprzeciwiać się próbom wykorzystywania sztuczek księgowych. W niektórych sytuacjach oznacza to wydanie odpowiedniej opinii, a nawet odstąpienie od jej wyrażenia.
Beata Baluta twierdzi więc, że brak wynagrodzenia dla audytora, który wydał stanowisko w sprawie odmowy wyrażenia opinii, narusza wymaganą przepisami prawa zasadę niezależności.
Stwarza to bowiem zagrożenie, że rewident może obawiać się wydania odmowy, mimo że znajdzie do tego przesłanki.
A to byłoby bardzo groźne dla rynku, ponieważ na treść i kształt opinii biegłego rewidenta nie powinny mieć wpływu czynniki inne niż wyniki jego pracy rewizyjnej.
Takie praktyki wypaczałyby więc ideę bezstronnego, niezależnego audytu i podważałyby jego wiarygodność.
Firma audytorska, która podpisuje umowę o badanie, powinna w niej zawrzeć informację, że opinia o zbadanym sprawozdaniu finansowym – zgodnie z ust. 66 krajowego standardu rewizji finansowej nr 1 – może być wyrażona, jako:
● opinia: bez zastrzeżeń, z zastrzeżeniem(-ami), negatywna,
● stanowisko w sprawie odmowy wyrażenia opinii.