Poniesione wydatki podatnik powinien zakwalifikować jako wydatki na ulepszenie środka trwałego, które powiększają jego wartość początkową i stanowią podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Podatnik posiada własną stację paliw, która jest wyposażona w dwa zbiorniki jednopłaszczowe o pojemności 56 tys. litrów każdy. Przedsiębiorca chcąc dostosować użytkowane zbiorniki do wymagań wynikających z przepisów przeprowadza prace, których zakres sprowadza się m.in. do wykonywania dokumentacji technicznej dotyczącej remontu, wykonanie drugiego płaszcza stalowego, sprawdzenie szczelności zbiorników po instalacji drugiego płaszcza, montażu elektronicznego systemu pomiarowego zastępującego obecny pomiar ręczny. Wykonane prace nie przyczyniają się do wzrostu sprzedaży, ale w przypadku ich niewykonania z początkiem 2013 roku nie będzie miał możliwości prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży oleju napędowego.
Według Izby Skarbowej w Łodzi podatnik dokonuje ulepszenia posiadanych środków trwałych. Prace związane m.in. z wykonaniem drugiego płaszcza stalowego, jak również sprawdzenie szczelności zbiorników po instalacji drugiego płaszcza czy montaż elektronicznego systemu pomiarowego przyczynią się do wzrostu wartości użytkowej tych środków trwałych. Nie są to zatem wydatki mające charakter remontu, albowiem ich istotą nie jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu lub zużytych składników technicznych.
W konsekwencji poniesione wydatki podatnik powinien zakwalifikować jako wydatki na ulepszenie środka trwałego, które powiększają jego wartość początkową i stanowią podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Wydatki te zatem w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast odpisy z tytułu zużycia ulepszonego środka trwałego (odpisy amortyzacyjne).
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 listopada 2011 r. (nr IPTPB3/423-221/11-2/PM).