Pracownik, który bawił się na firmowej imprezie integracyjnej, nie zapłaci z tego tytułu podatku, dopóki nie zostanie ustalone, ile konkretnie zjadł, wypił i jaka była wartość innych świadczeń, z których skorzystał - wynika z wyroku WSA w Poznaniu.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, żeby można było opodatkować przychód, trzeba go najpierw ustalić. Przychód ten musi być konkretny i realny, a nie statystyczny.

W sprawie, która trafiła do poznańskiego WSA, chodziło o spotkania integracyjne (np. świąteczne, jubileuszowe itp.) organizowane przez jedną ze spółek we własnej siedzibie oraz w restauracjach. Spotkania są finansowane ze środków obrotowych spółki, a udział w nich jest dobrowolny.

Izba Skarbowa w Poznaniu uznała, że w takiej sytuacji każdy z pracowników, który może uczestniczyć w spotkaniu, ma z tego tytułu przychód, a spółka jako pracodawca powinna odprowadzić od niego zaliczkę na podatek.

Izba Skarbowa przypomniała, że przychodem ze stosunku pracy są nie tylko pieniądze, ale i świadczenia nieodpłatne. Takim świadczeniem jest sama już możliwość skorzystania z udziału imprezie integracyjnej, skierowanej wyłącznie do pracowników danej firmy. Nie jest ważne, czy pracownik weźmie udział w imprezie, czy nie, oraz co i ile zje i wypije, ponieważ pracodawca poniesie koszty zakupu poszczególnych świadczeń niezależnie od tego, czy zatrudnieni z nich skorzystają, czy nie. Ważne jest to, że pracownik może uczestniczyć w spotkaniu integracyjnym. Aby ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia dla każdego pracownika, wystarczy - zdaniem izby skarbowej - podzielić wartość takiej imprezy (ustaloną według cen zakupu) przez liczbę pracowników, którzy wyrazili chęć uczestnictwa w niej, bez względu na to, czy rzeczywiście wezmą w niej udział.

Innego zdania był WSA w Poznaniu. W wyroku z 23 września uznał, że niedopuszczalne jest opodatkowanie przychodu możliwego do uzyskania, a nie przychodu rzeczywiście otrzymanego. Nie można ustalać przychodu dzieląc koszty imprezy integracyjnej przez liczbę pracowników biorących w niej udział. A skoro nie można stwierdzić, czy pracownik faktycznie otrzymał świadczenie i jaka jest wartość tego świadczenia, to pracodawca nie ma obowiązku obliczyć, pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu - orzekł poznański WSA.

Wyrok jest nieprawomocny, co oznacza, że stronom przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

NSA zajmował się już podobną sprawą 11 stycznia 2011 r. Orzekł wówczas, że "otrzymywać" i "postawić do dyspozycji" to dwa różne pojęcia. Po to, by opodatkować przychód z nieodpłatnych świadczeń, muszą być one faktycznie otrzymane. Nie można więc ustalać przychodu, dzieląc koszty imprezy integracyjnej przez liczbę pracowników biorących w niej udział.