Pracownik, który lata samolotem z miejsca zamieszkania do miejsca pracy, nie odliczy wydatków na bilet w zeznaniu podatkowym.





Podatnik jest pilotem i dojeżdża do pracy środkami transportu lotniczego. Korzysta z biletów pracowniczych (dużo tańszych od normalnych). Wydatki na dojazd z miejsca zamieszkania do miejsca pracy przekraczają koszty wskazane w ustawie o PIT. Każdorazowo przelot z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i odwrotnie jest udokumentowany biletem lotniczym, na którym jest podane nazwisko i imię podatnika, trasa przelotu, data i godzina przelotu oraz wartość opłaty. Czy podatnik może w rocznym PIT uwzględnić koszty uzyskania przychodów w wysokości faktycznie poniesionej na dojazdy do pracy?

Niestety nie. Według Ministerstwa Finansów, jeżeli roczne pracownicze koszty uzyskania przychodów są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi. Koszty ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:

● wydatki dotyczą dojazdu do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu wskazanymi w art. 22 ust. 11 ustawy o PIT,

● zostały faktycznie poniesione przez podatnika i są wyższe od określonych ustawowo kosztów zryczałtowanych,

● zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

W faktycznie poniesionej wysokości mogą być uwzględnione wydatki poniesione na dojazd do zakładu pracy środkami transportu wymienionymi w przepisach, tj. środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej. Wymienione środki transportu stanowią katalog zamknięty.

Nie istnieje możliwość wykazania w rozliczeniu rocznym wydatków w wysokości faktycznie poniesionej na dojazd do zakładu pracy środkami transportu innymi niż wymienione w przepisie podatkowym.

Użyty przez ustawodawcę zwrot „wyłącznie”, dotyczący sposobu dokumentowania wydatków, jest jednoznaczny i zobowiązuje do udokumentowania wydatków faktycznie poniesionych imiennymi biletami okresowymi. Czyli biletami, które w swej treści określają osobę uprawnioną do korzystania z niego oraz uprawniają do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu.

Gdyby ustawodawca dopuszczał możliwość udokumentowania wydatków jednorazowymi biletami imiennymi, to wynikałoby to wprost z treści art. 22 ust. 11 ustawy o PIT. Zatem brak jest możliwości zastąpienia imiennego biletu okresowego jakimkolwiek innym dokumentem, np. imiennym biletem jednorazowym.